علل لکه‌بینی قبل از قاعدگی

علل لکه‌بینی قبل از قاعدگی
وب‌سایت اوما: یک چرخه طبیعی قاعدگی هر 28 روز اتفاق می‌افتد، و خونریزی قاعدگی معمولا حدود 4-7 روز طول می‌کشد. لازم نیست فاصله دقیق 28 روز باشد، می‌تواند بین 21 تا 35 روز باشد. در دختران جوان ممکن است فاصله بین پریودی‌ها 21 تا 45 روز باشد. زنان بالای 40 سال اغلب دوره‌های قاعدگی کمتری دارند. برخی از زنان دوره‌های قاعدگی طولانی تری تجربه می‌کنند، برخی دوره‌های کمتری تجربه می‌کنند
لکه بینی خونریزی واژینال پس از دوره قاعدگی و قبل از دوره بعدی است. لکه‌ها می‌تواند صورتی یا قهوه‌ای باشد. لکه بینی می‌تواند به صورت یک نقطه خون یا شبیه به یک دوره قاعدگی باشد. لکه بینی می‌تواند به دلایل بسیاری رخ دهد؛ اعم از طبیعی یا غیر طبیعی. گاهی اوقات تعیین علت واقعی دشوار است. برای بررسی اینکه خونریزی از واژن یا رحم است، یک تامپون را وارد واژن کنید. اگر هنوز مطمئن نیستید، به پزشک مراجعه کنید تا منبع خونریزی را مشخص کند. معاینه پزشکی می‌تواند حتی در صورت خونریزی انجام شود.

خانم دکتر لیلا زنبق، جراح و متخصص زنان، زایمان و نازایی در مورد لکه بینی قبل از پریود، اظهار کرد: " توصیه میشود در هر نوع خونریزی غیر طبیعی رحم ابتدا تست حاملگی چک شود حتی اگر از روش‌های جلوگیری از حاملگی استفاده می‌کنید".
اقدام لازم در لکه بینی غیر طبیعی رحم
برای تشخیص دلیل لکه بینی، پزشک ممکن است آزمایشاتی انجام دهد از جمله:
• معاینه عمومی
• بررسی پرونده پزشکی
• بررسی تاریخ قاعدگی
• معاینه جسمی
• انجام آزمایش پاپ اسمیر و آزمایش خون
• سونوگرافی واژینال
• بیوپسی آندومتر
تفاوت بین لکه بینی و خونریزی
لکه بینی خونریزی واژینالی است که بین دوره ماهانه اتفاق می‌افتد. لکه بینی زمانی رخ می‌دهد که چند قطره خون را در لباس زیر مشاهده می‌کنید. از سوی دیگر خونریزی، شکل سنگین‌تر جریان خون است. لکه بینی یک دو روز قبل از پریود طبیعی است و جای نگرانی نداره، اما بیشتر از این زمان باید بررسی بشه و علتش مشخص شود. لکه بینی ممکنه وسط سیکل، بلافاصله بعد از اتمام خونریزی، اواخر سیکل رخ دهد.
29 دلیل لکه بینی قبل از پریود
لکه بینی قبل از پریود، یک عملکرد بدنی ناخوشایند است. در اینجا 29 دلیل در لکه بینی قبل از پریود ذکر شده است:
لکه بینی قبل از پریود با علل کم خطر
1. این دوره اولین پریودی شماست:
برای بسیاری از دختران، چندین سال اول قاعدگی بسیار جدید و گیج کننده است. این دوره با احساسات دردناکی مانند گرفتگی، تامپون‌ها و پد‌ها و چرخه‌های نامنظم قاعدگی مشخص می‌شود. نه تنها تمام دختران این دوران قاعدگی را تجربه می‌کنند، بلکه بسیاری از آنان نیز در معرض لکه بینی قرار می‌گیرند. این مسئله طبیعی است و معمولا فقط یک اشتباه هورمونی است که باعث می‌شود پوشش رحم در زمان اشتباه ماه ریزش کند.
2. برای پیشگیری از بارداری کار جدیدی انجام داده اید:
میلیون‌ها زن از روش‌های کنترل بارداری استفاده می‌کنند. هنگامی که قرص‌های ضد بارداری را شروع می‌کنید، متوقف کنید و یا تغییر دهید، لکه بینی یک عارضه رایج و عادی است. استروژن به حفظ رحم در محل کمک می‌کند. تغییر یا تجمع سطوح استروژن در بدن شما به عنوان یک نتیجه از تغییر روش کنترل بارداری می‌تواند منجر به لکه بینی بین پریودی‌ها شود. این نوع لکه بینی طولانی‌تر از 1-3 ماه است، زیرا بدن شما تلاش می‌کند تا با سطوح جدید استروژن سازگار شود.
لکه بینی معمولا یک اثر جانبی استفاده از قرص‌های ضد بارداری است. این قرص‌ها هورمونی هستند و ممکنه شامل ترکیبی از قرص ضد بارداری خوراکی، تزریق پروژسترون مصنوعی طولانی مدت، میله حاوی پروژسترون با آزادسازی آهسته باشند که در بازو تزریق می‌شود و یا دستگاه‌های داخل رحمی که پروژسترون را به داخل رحم آزاد می‌کنند، باشد. درمان‌هایی که فقط پروژسترون را شامل می‌شوند اغلب به پاتولوژی منجر می‌شود. لکه بینی معمولا به دلیل کاهش سطح هورمون مشاهده می‌شود.
هنگامی که شروع به مصرف قرص‌های ضد بارداری هورمونی می‌کنید، معمولا دو هفته پس از آخرین دوره لکه بینی را تجربه می‌کنید. پریودی شما به طور معمول در عرض شش ماه به روال معمول باز می‌گردد. لکه بینی ناشی از روش‌های پیشگیری از بارداری هورمونی معمولا یک یا دو ماه پس از شروع قرص متوقف می‌شود، اما ممکن است در هنگام توقف دوباره ظاهر شود.
لکه بینی همچنین می‌تواند با روش کنترل‌های بارداری مانند دستگاه داخل رحمی (IUD) رخ دهد. IUD دستگاهی است که برای جلوگیری از حاملگی داخل رحم قرار داده می‌شود. هورمون‌های IUD به آرامی آزاد می‌شوند، که چرخه قاعدگی و توانایی‌های تولید مثل را کنترل می‌کند. با این حال، در سه تا شش ماه اول، لکه بینی ناشی از IUD بسیار شایع است؛ حتی اگر پزشک از IUD هورمونی یا مسی استفاده کرده باشد. دستگاه داخل رحمی (IUD) به عنوان یک جسم خارجی در رحم عمل می‌کند و ممکن است باعث لکه بینی یا خونریزی شدید شود. لکه بینی در طول زمان کاهش می‌یابد و داشتن عوارض جانبی کاملا طبیعی است.
اگر از دارو‌های ضد بارداری هورمونی مثل تزریق میله استفاده کنید، ممکن است بین دو یا سه دوره اول پس از نصب، لکه بینی را تجربه کنید.
هنگامی که از روش‌های پیشگیری از بارداری استفاده میکنید، ممکن است در صورت فراموشی قرص، لکه بینی را تجربه کنید.
درمان جایگزینی هورمونی برای درمان علائم یائسگی نیز ممکن است منجر به لکه بینی شود.
3. مصرف قرص اورژانسی به صورت صبحگاهی:
قرص اورژانسی پیشگیری از بارداری می‌تواند سبب لکه بینی شود. اگر چه این یک اثر جانبی نیست، هورمون‌های موجود در دارو (یا پروژستاین به تنهایی یا پروژستین در ترکیب با استروژن) می‌تواند موجب کاهش خونریزی زنان در دوران سیکل قاعدگی شود. این نوع لکه بینی کاملا طبیعی است.

4. شما لکه بینی لانه گزینی دارید:
برخی اوقات لکه بینی در ابتدای حاملگی طبیعی است. اگر لکه بینی داشته باشید، اما به مدت چند هفته پریود نشدید، احتمالا به دلیل لکه بینی لانه گزینی است. لکه بینی لانه گزینی یا خونریزی لانه گزینی، زمانی است که یک تخمک لقاح یافته خود را در دیواره داخلی رحم قرار می‌دهد. هنگامی که جنین در رحم کاشته میشود، عروق خونی کوچک می‌توانند فوران کنند و باعث می‌شود مادر باردار، ترشحات صورتی یا قهوه‌ای داشته باشد. لکه بینی لانه گزینی معمولا قبل از دوره بعدی و پنج تا ده روز پس از باروری رخ می‌دهد. تقریبا 3/1 زنانی که گزارش کردند که لکه بینی لانه گزینی را تجربه کرده اند ادعا کردند این نوع لکه بینی متفاوت از لکه بینی قاعدگی است.
دلایل این امر شامل رنگ‌های مختلف در لکه بینی (خون تیره‌تر از خون پریودی است)، بافت (ترشح بیشتر) و درد ناشی از لکه بینی (گرفتگی در یک زمان) می‌باشد. سطح خطر کم است، اما اگر اولتراسوند تایید کند که حامله هستید، باید با پزشک خود تماس بگیرید. لکه بینی می‌تواند نشانه حاملگی خارج از رحم باشد که جنین حاصل از آن خارج از رحم رشد می‌کند. زمانی که حاملگی خارج از رحم بدون مراقبت باقی می‌ماند می‌تواند برای مادر خطرناک باشد.
5. لکه بینی تخمک گذاری دارید:
لکه بینی تخمک گذاری برای برخی افراد بسیار طبیعی است و نگران کننده نیست. زنان می‌توانند یک یا دو روز قبل از تخمک گذاری لکه بینی داشته باشند. هنگامی که تخمک گذاری می‌کنید، لکه بینی خفیف امری طبیعی است. چند دلیل بالقوه برای تشخیص لکه بینی تخمک گذاری وجود دارد. به عنوان مثال، این لکه بینی می‌تواند ناشی از ظهور فولیکول‌های تخمدان باشد. هنگامی که یک فولیکول بالغ شده و منفجر می‌شود، می‌تواند موجب لکه بینی خفیف شود. افزایش سطح استروژن در طی تخمک گذاری ممکن است منجر به لکه بینی یا خونریزی شود.
6. پیش از یائسگی است:
هنگامی که به یائسگی نزدیک می‌شوید ممکن است لکه‌های صورتی یا قهوه‌ای پیش از پریودی مشاهده کنید. در طول این مرحله گذار، دوره‌های شما نامنظم تر، گاهی سنگین‌تر و ممکن است یک هفته قبل از پریودی لکه بینی داشته باشید. تخمک گذاری در وسط چرخه رخ می‌دهد، و بعد از قاعدگی تقریبا 2 هفته بعد اتفاق می‌افتد. هنگامی که در دوران پیش از یائسگی هستید، سطح هورمون شما ممکن است نامنظم باشد و این الگوی معمول را دنبال نکنید. هنگامی که وارد دوره یائسگی می‌شوید تمام خونریزی قاعدگی متوقف می‌شود. با این حال، اگر در این مرحله خونریزی می‌کنید، با دکتر خود مشورت کنید. جایگزینی هورمونی می‌تواند یک علت رایج خونریزی واژینال در یائسگی باشد، اما لکه بینی نیز می‌تواند نشانه‌ای از سرطان یا سایر بیماری‌های جدی باشد.
7. شما خشکی واژن دارید:
خشکی واژن، یا آتروفی واژن، یک علت شایع لکه بینی است. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که بافت واژن دیگر مرطوب و الاستیک نیست و به دلیل تغییر در استروژن تحریک می‌شود. هنگامی که سطوح تولید استروژن مختل می‌شود، موجب خارش، خشک شدن و تحریک واژن می‌شود. زنانی که در دوره یائسگی هستند، معمولا بیشتر خشکی واژن را تجربه می‌کنند. این به این دلیل است که تخمدانهایشان کمتر تولید استروژن می‌کنند، که منجر به لاغری بافت نازک واژن و کاهش تعداد غدد روان کننده می‌شود. زایمان و پیامد‌های آن، اصطکاک در هنگام مقاربت جنسی، درمان‌های هورمونی، دارو‌های پیشگیری از بارداری، دارو‌هایی نظیر دارو‌های ضد افسردگی و واکنش به مواد مانند الکل می‌توانند خشکی واژن را ایجاد کنند. اگر هنوز قاعدگی دارید، خشکی واژن معمولا چیزی نگران کننده نیست. اگر در حین یائسگی خشکی واژن دارید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
8. شما استرس دارید:
استرس می‌تواند تقریبا هر چیزی در بدن شما ایجاد کند. استرس می‌تواند عدم تعادل زیادی در بدن شما ایجاد کند و لکه بینی از آن استثنا نیست. استرس احساسی (افسردگی، اضطراب، نگرانی، بی خوابی) و استرس فیزیکی (کاهش وزن یا افزایش وزن، بیماری، رژیم غذایی نامناسب، ورزش بیش از حد) می‌تواند بر دوره شما تأثیر بگذارد. این به این دلیل است که استرس شدید باعث می‌شود که بدن شما میزان بیشتری از هورمون کورتیزول را آزاد کند، و پس از آن بدن شما باعث آزاد شدن استروژن و پروژسترون می‌شود. عدم توازن هورمونی می‌تواند چرخه دوره شما را خراب کند و می‌تواند آن‌ها را نامنظم کند. در حالیکه ورزش باعث کاهش استرس می‌شود، ورزش بیش از حد می‌تواند منجر به غیبت قاعدگی (آمنوره) شود و موجب لکه بینی شود.
9. کاهش استروژن:
از هر ده خانم یک نفر در طول تخمک گذاری در دوره قاعدگی خود لکه بینی را تجربه می‌کند، زیرا باعث کاهش شدید سطوح استروژن می‌شود. این نوع لکه بینی معمولا حدود 10 تا 14 روز قبل از دوره بعدی شما رخ می‌دهد. لکه بینی همچنین می‌تواند به علت کاهش سطح استروژن که معمولا پیش از تخمک گذاری پیش می‌رود رخ می‌دهد. این نوع لکه بینی به علت تغییر مقدار استروژن است که باعث تحریک اندومتری می‌شود. کاهش استروژن باعث می‌شود که زنان دچار ترشحات واژن قهوه‌ای یا لکه بینی شوند. آن‌ها همچنین می‌توانند گرفتگی و درد کمتری را تجربه کنند.
10. شما تخمک گذاری تاخیری را تجربه می‌کنید:
اگر خانمی هستید که در انتهای چرخه تخمک گذاری دارید، ممکن است منجر به ماتلشمرز شود. ماتلشمرز درد یک طرفه در شکم است که با تخمک گذاری در وسط چرخه قاعدگی همراه است و معمولا حدود چهارده روز قبل از دوره بعدی شما رخ می‌دهد. درد از چند دقیقه تا چند ساعت طول می‌کشد، اما می‌تواند چند روز ادامه داشته باشد. درد معمولا در طرف تخمدان است که تخمک را آزاد می‌کند. علاوه بر درد خفیف، ماتلشمرز می‌تواند خونریزی واژینال خفیف یا لکه بینی ایجاد کند. تخمک گذاری تاخیری می‌تواند به این معنی باشد که شما کیست کوچک روی سطح تخمدان خود دارید، که منجر به شکستن تخمک و ایجاد لکه‌های واژن می‌شود.
11. شما پریودی تاخیری یا جزئی دارید:
در طی پریودی عادی، خون واژن حاوی خون قدیمی، پوشش آندومتر و بافت مرده است. هنگامی که پریودی تاخیری یا جزئی دارید، خونریزی ماهیانه شما کامل نمی‌شود و مقدار کمی از پوشش باقی می‌ماند. این پوشش تا یک ماه در رحم باقی می‌ماند. هنگامی که این بافت باقی مانده در نهایت خارج می‌شود، لکه‌های قهوه‌ای یا صورتی باقی می‌گذارد. این نوع لکه بینی طبیعی است.

12. یک شی را وارد واژن کرده اید یا آسیب واژینال را تجربه کرده اید
اگر اخیرا چیزی وارد واژن خود (تامپون، آلت تناسلی، و غیره) کرده اید، می‌تواند باعث لکه بینی شود. اگر اخیرا نزدیکی جنسی داشته اید و واژن خود را به اندازه کافی روان نکرده باشید، اصطکاک می‌تواند باعث لکه بینی شود. همچنین لکه بینی می‌تواند در اثر داشتن رابطه جنسی با فردی که دارای آلت تناسلی بزرگ یا کلفت است رخ دهد. خونریزی دهانه رحم می‌تواند در اثر نفوذ عمیق در طول رابطه جنسی رخ دهد.
13. شما افتادگی مجاری ادرار دارید
مجرای ادرار لوله‌ای است که مثانه را به خارج از بدن شما متصل می‌کند که ادرار را از مثانه به داخل مجرای ادرار منتقل می‌کند. افتادگی مجاری ادرار زمانی اتفاق می‌افتد که پوشش داخلی شما از طریق باز کردن مجرای ادرار پیش می‌رود. از این رو، دهانه مجاری ادراری شما متورم می‌شود. این امر باعث ایجاد تحریک در مهبل (واژن) و خونریزی یا لکه بینی می‌شود. این مشکل به راحتی با کرم استروژن، حمام سیتیز، و آنتی بیوتیک‌ها قابل درمان است.
لکه بینی قبل از پریود با علل خطر متوسط
14. لقاح انجام شده است
اگر اخیرا باردار شده اید، احتمال لکه بینی وجود دارد. در چند ماه اول حاملگی، به علت همه تغییرات هورمونی جدید، لکه بینی ناشی از آن طبیعی است. اگر مطمئن نیستید که حامله باشید، آزمایش بارداری انجام دهید یا از پزشک متخصص خود بپرسید. پزشک می‌تواند به شما در هدایت بارداری کمک کند و تأیید کنید که لکه بینی طبیعی است و یا ناشی از حاملگی خارج از رحم است.
15. شما کم کاری تیروئید دارید یا تیروئید شما آهسته کار می‌کند.
عدم تعادل هورمونی یکی از دلایل اولیه برای لکه بینی واژینال قبل از دوره شماست. یکی از دلایلی که یک زن ممکن است بیش از اندازه استروژن تولید کند به علت مسئله تیروئید است. تیروئید آهسته (هیپوتیروئیدیسم) می‌تواند تغییرات و عدم تعادل در متابولیسم بدن، حس دما و پریودی ایجاد کند، اما به ندرت تهدید کننده زندگی است. هورمون‌های کم تیروئید می‌توانند سایر نشانه‌های ترسناک مانند خستگی مداوم، دمای بدن نامنظم، افزایش قابل توجه وزن، ریزش مو و درد گردن را ایجاد کنند. یک دکتر باید این علائم را در اسرع وقت بررسی کند. اما مطمئن باشید، آن‌ها طبیعی هستند و معمولا با دارو قابل درمان هستند.
16. اخیرا زایمان کرده اید یا سقط جنین داشته اید
لکه بینی خفیف تا خونریزی شدید می‌تواند چند هفته اول پس از زایمان یا سقط جنین رخ دهد. دلیل این اتفاق این است که در رحم شما هنوز بافت موجود است. این لکه بینی می‌تواند طبیعی باشد، اما باید با پزشک خود به بررسی آن بپردازید.
17. دارو‌های خاصی مثل ضد انعقادی مصرف می‌کنید
ضد انعقاد (یا "رقیق کننده خون") دارو‌هایی هستند که سبب جلوگیری از لخته شدن خون و جلوگیری از رشد لخته‌های موجود می‌کنند. این دارو‌ها باعث تشکیل لخته در قلب، رگ‌ها و یا شریان‌ها می‌شود. در حالی که ضد انعقاد به لخته شدن کمک می‌کند، لکه بینی یک عارضه جانبی آن قبل از دوره پریودی یا خونریزی بیش از حد طبیعی در پریودی است.
همچنین دارو‌هایی مانند فنوتیازید، که آرام بخش و دارو‌های ضدافسردگی سه حلقه‌ای است که بر جذب سروتونین تأثیر می‌گذارد، می‌تواند منجر به لکه بینی شود. لکه بینی همچنین در زنان مبتلا به کورتیکواستروئید‌ها (دارو‌های ضد التهابی) رایج است. مصرف دارو‌های رقیق کننده خون مانند هپارین، وارفارین یا آسپرین همچنین باعث لکه بینی می‌شود.
18. شما ساییدگی دهانه رحم دارید
ساییدگی دهانه رحم زمانی است که سلول‌های داخل کانال دهانه رحم یا سلول‌های غدد سرویکال در سطح بیرونی دهانه رحم قرار دارند. این مشکل با انجام آزمون غربالگری رحم، یا آزمایش اسمیر، به راحتی قابل تشخیص است. می‌توانید با ساییدگی دهانه رحم متولد شده باشید یا از طریق تغییرات هورمونی ایجاد شده باشد. برای بسیاری از زنان، هیچ مشکلی در ارتباط با ساییدگی دهانه رحم وجود ندارد. با این حال، برای بعضی ها، این می‌تواند باعث ایجاد لکه بینی شود، زیرا سلول‌های غدد لنفاوی به راحتی خونریزی می‌کنند.
19. شما یک سقط جنین داشتید
معمولا قبل از سقط جنین لکه بینی رخ می‌دهد. سقط جنین، از دست دادن بارداری قبل از رشد جنین یا نطفه در خارج از رحم است. در سقط جنین، ممکن است علائم متفاوتی مانند گرفتگی شکمی، درد پشت، درد شکمی و لکه بینی را تجربه کنید. این علائم همچنین نشانه‌های بارداری هستند. در بسیاری از موارد، لکه بینی اولین نشانه سقط جنین است. این اغلب در 20 هفته اول بارداری رخ می‌دهد.
اسکن اولتراسوند میتواند کمک کند تا ببیند آیا جنین هنوز زنده است یا خیر. سقط جنین معمولا بین 5 تا 6 هفته حاملگی رخ می‌دهد. اگر پس از سقط جنین، محصولاتی در رحم وجود داشته باشد، همچنین می‌تواند منجر به لکه بینی شود.

20. شما سندرم تخمدان پلی کیستیک دارید
سندرم تخمدان پلی کیستیک یک اختلال هورمونی است که مانع از تخمک گذاری طبیعی می‌شود و می‌تواند باعث خونریزی غیرطبیعی و یا لکه بینی بین دوره‌ها شود. این امر می‌تواند باعث ایجاد موارد آزار دهنده مانند مو‌های ناخواسته و آکنه شود. این امر در دختران نوجوان و زنان جوان بسیار رایج است. از هر 10 زن یک نفر PCOS دارد. اگر PCOS دارید، تخمدان‌ها سیگنال‌های هورمونی درستی از غده هیپوفیز دریافت نمی‌کنند.
بدون این سیگنالها، هر ماه نمیتوانید تخمک گذاری کنید، که بر چرخه قاعدگی شما تأثیر میگذارد. این امر باعث می‌شود که دوره شما نامنظم باشد. در صورت وجود علائم مانند دوره‌های نامنظم، مو‌های اضافی روی صورت و سایر قسمت‌های بدن، آکنه، افزایش وزن و تکه‌هایی از پوست تیره در پشت گردن و سایر نقاط، با پزشک خود مشورت کنید. شایعترین درمان برای PCOS کنترل زایمان یا سایر انواع درمان‌های هورمونی است.
21. التهاب یا عفونت دهانه رحم دارید
سرویسیت، التهاب یا تحریک در دهانه رحم است. علائم بسیار شبیه به واژینیت هستند، مانند ترشحات واژن، خارش، درد با مقاربت و لکه بینی. اگر مجرای ادرار شما آلوده شود، احساس درد و سوزش خواهید داشت، که جزو علائم سرویسیت می‌باشد. سرویسیت می‌تواند به علت عفونت‌هایی مانند بیماری‌های منتقله از نوع جنسی باشد. یک پزشک می‌تواند تنها چند روز از تشخیص و درمان سرویسیت استفاده کند. شایعترین علت ابتلا به سرویسیت، بیماری‌های منتقله از راه جنسی است، لذا بهترین روش پیشگیری از استفاده از کاندوم و محافظت در طول مقاربت است.
لکه بینی قبل از پریود با علل خطر متوسط به بالا
22. شما یک بیماری انتقال جنسی دارید
همانطور که قبلا ذکر شد، سرویکست می‌تواند باعث لکه بینی شود و از طریق بیماری‌های منتقله از راه جنسی ایجاد شود. شایع‌ترین انواع که باعث خارش می‌شوند، کلامیدیا و سوزاک است. کلامیدیا، اگر درمان نشود، می‌تواند مسائل جدی بهداشتی مانند بیماری التهابی لگن و ناباروری را ایجاد کند. از آنجا که کلامیدیا اغلب نشانه‌ها را ایجاد نمی‌کند، مهم است که هر ساله آزمایش شود. با این حال، نشانه‌های خاصی شامل سوختگی ناخوشایند واژینال در هنگام ادرار، لکه گذاری بین دوره ها، درد شکم، درد پشت، حالت تهوع و درد در طول رابطه جنسی است.
گونوره یکی دیگر از STD‌های معمولی است که اگر درمان نشود، می‌تواند به بیماری‌هایی مانند HIV و ناباروری منجر شود و می‌تواند به قسمت‌هایی از بدن مانند خون، مفاصل، قلب و حتی مغز گسترش یابد. علائم شامل ترشحات زرد و یا واژن است که ممکن است بوی بد، احساس سوزش در حال ادرار، درد در هنگام رابطه جنسی و لکه بینی بین دوره‌ها ایجاد کند. گونوره نیز می‌تواند در قسمت‌های دیگر بدن شما مانند گلو و مقعد ایجاد شود.
تبخال تناسلی نیز می‌توانند باعث ایجاد سرویسیت شوند. برای جلوگیری از هر نوع STD، به طور منظم به پزشک یا کلینیک محلی مراجعه کنید.
23. شما کیست تخمدان دارید
لکه بینی بین پریودی‌ها می‌تواند به علت کیست تخمدان باشد. کیست تخمدان کیسه‌های کوچکی است که در تخمدان شما رشد می‌کنند و با مایع پر می‌شوند. ممکن است تا زمانی که کیست پاره نشود، متوجه نشوید کیست تخمدان دارید. اگر یکی از کیست‌ها پاره شود، درد لگن، لکه بینی و ناراحتی شدید را تجربه می‌کنید. اگر در معرض درد شدید هستید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. به طور معمول، پزشکان منتظر خواهند ماند تا ببینند کیست‌ها خودشان درمان می‌شوند یا خیر. اگر کیست‌ها برطرف نشوند، می‌توانید از جراحی برای برداشتن آن‌ها استفاده کنید.
24. شما فیبروم‌های رحم دارید
فیبر‌های رحم (لیومیوم‌ها یا میوماها) رشد غیر سرطانی در رحم است که می‌تواند در طول سال‌های کودکی رخ دهد. این فیبروئید‌ها می‌توانند در اندازه‌های کوچک رشد کنند. این فیبروئید‌ها می‌تواند در سایز‌های مختلف باشد. برخی از زنان مبتلا به فیبروئید رحم علائمی مانند خونریزی شدید قاعدگی، لکه بینی بین دوره ها، فشار لگن یا درد، ادرار مکرر و یبوست را تجربه می‌کنند. اگر چه فیبر‌های رحم معمولا خطرناک نیستند، می‌توانند باعث درد و ناراحتی شوند و می‌توانند به عوارض ناشی از کم خونی از خونریزی شدید منجر شوند.
لکه بینی قبل از پریود با علل پر خطر
علل پرخطر لکه بینی قبل از پریود
25. شما پولیپ دارید
پولیپ‌های رحم یا پولیپ آندومتر، رشد غیرسرطانی هستند که به دیواره داخلی رحم متصل می‌شوند که به حفره رحم گسترش می‌یابد. پولیپ‌ها ممکن است با فیبروئید همراه باشد. پولیپ‌ها زمانی تشکیل می‌شوند که رشد سلولی در رحم رخ می‌دهد. آن‌ها عمدتا در زنانی یافت می‌شوند که در معرض یائسگی قرار دارند، اما ممکن است زنان جوان نیز پولیپ داشته باشند. معمولا این مشکلات غیرقابل تشخیص هستند. با این حال، برخی می‌توانند سرطانی باشند و به سرطان تبدیل شوند. در حالی که پولیپ‌ها معمولا در رحم باقی می‌مانند، برخی می‌توانند از طریق باز شدن رحم به داخل واژن حرکت کنند. علائم پولیپ‌ها عبارتند از خونریزی نامنظم قاعدگی، لکه بینی قبل از پریودی، خونریزی واژینال پس از یائسگی و ناباروری. در صورت وجود هر یک از این علائم، به پزشک مراجعه کنید.
26. شما اندومتریوز دارید
آندومتریوز رشد غیر سرطانی است که زمانی که بافت اندومتری درون دیواره عضلانی رحم ایجاد می‌شود، رشد می‌کند. بافت اندومتری ضخیم شده، تجزیه شده و خونریزی می‌کند؛ مانند یک دوره طبیعی قاعدگی. با این وجود، رحم بزرگ می‌تواند دردناک باشد و باعث لکه بینی بین دوره‌ها و پریودی سنگین‌تر می‌شود. علت آدنومتریوز مشخص نیست، اما معمولا بعد از یائسگی اتفاق می‌افتد. برخی از درمان‌ها می‌توانند درد را کاهش دهند، اما تنها درمان هیسترکتومی است.
27. شما بیماری التهابی لگن دارید
بیماری التهابی لگن یک عفونت در اندام‌های تولید مثل زن است. این بیماری به علت عفونت‌هایی مانند STDs، مانند کلامیدیا و گونوره، و استفاده از IUD‌ها ایجاد می‌شود. PID یک نگرانی جدی در سلامت است که می‌تواند باروری در زنان را تحت تاثیر قرار دهد. هیچ تستی برای PID وجود ندارد و تشخیص علائم دشوار است. علائم شامل درد در قسمت پایین شکم، تب، ترشحات غیر معمول و بوی بد واژن، لکه بینی بین دوره ها، خونریزی در طول رابطه جنسی و احساس سوزش در هنگام ادرار کردن است.
در صورت وجود هر یک از این علائم، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. همچنین مهم است که هر سال برای STDs آزمایش شوید. PID قابل درمان است. با این حال، درمان‌ها آسیب‌های ایجاد را جبران نمی‌کنند. آنتی بیوتیک‌ها درمانی برای PID می‌باشد. PID بدون درمان می‌تواند منجر به تشکیل بافت اسکار در داخل و خارج لوله‌های فالوپ شود که منجر به انسداد لوله، حاملگی خارج رحمی، ناباروری و درد دراز مدت لگن / شکم می‌شود.

28. شما حاملگی خارج رحمی دارید
حاملگی خارج از رحم عارضه‌ای در دوران بارداری است که جنین در خارج از رحم تشکیل می‌شود. در یک حاملگی طبیعی، تخمک بارور به رحم متصل می‌شود. در حاملگی خارج رحمی، تخمک‌های بارور شده در یکی از لوله‌هایی که تخمک را از تخمدان به رحم حمل می‌کنند، دیده می‌شود. حاملگی خارج رحمی نمی‌تواند به طور طبیعی پایان یابد. تخمک بارور هیچ شانسی برای زنده ماندن ندارد و بافت‌های در حال رشد ممکن است برخی از بخش‌های تولید مثل را از بین ببرند. این امر می‌تواند منجر به خونریزی شدید شود و می‌تواند زندگی مادر را تهدید کند. در ابتدا، حاملگی خارج رحمی ممکن است علائمی را نشان ندهد. اگر علائم رخ دهد، شامل حساسیت در سینه‌ها و حالت تهوع است. با این حال، خونریزی و درد ناگهانی و لکه بینی اولین نشانه‌های حاملگی خارج رحمی می‌باشد. اگر درد شدید در شکم یا لگن، خونریزی واژینال، سرگیجه شدید، سردرد و درد شانه دارید، به پزشک مراجعه کنید.
29. ممکن است سرطان بدخیم داشته باشید
لکه بینی می‌تواند نشانه‌ای از سرطان‌های بدخیم مانند اندومتر، تخمدان و سرطان دهانه رحم باشد. سرطان آندومتر شایع‌ترین سرطان بدخیمی زنان است و بیشتر قابل درمان است. این سرطان ناشی از بافت غدد درون رحم است. متأسفانه اکثر بیماران علائم را تجربه نمی‌کنند تا زمانی که سرطان به طور گسترده رشد می‌کند. علائم عبارتند از خستگی، التهاب، تورم شکمی، مسمومیت‌های دستگاه گوارش مانند گاز، تهوع و صرع، تغییر در حرکات روده و لکه بینی واژن. سرطان تخمدان رشد سلول‌های بدخیم غیر طبیعی است که در تخمدان‌ها آغاز می‌شود.
زنان مبتلا به سرطان تخمدان علائمی را نشان می‌دهند که پایدار هستند. علائم شامل:
• التهاب
• درد لگن یا شکم
• مشکل خوردن یا احساس سیری سریع
• لکه بینی غیر طبیعی
• یا علائم ادراری
سرطان دهانه رحم با استفاده از آزمایشات پاپ اسمیر و آزمایشات لگنی تشخیص داده می‌شود. لکه بینی واژن اولین علائم بیماری است. خونریزی واژینال سنگین، ترشحات واژینال سنگین و درد کمر علائم دیگری است که رخ می‌دهد. برای همه این سرطان‌ها تشخیص زودهنگام کلیدی است.
لکه بینی بین دوره‌ای امری شایع است، اما اگر این اتفاق بیش از یک یا دو بار پشت سر هم رخ داد با پزشک صحبت کنید تا علت را تعیین کند و اطمینان حاصل شود که هیچ خطری برای سلامتی وجود ندارد. در صورت موارد زیر از کمک پزشک استفاده کنید:
• اگر حامله هستید
• علت لکه بینی بین دورهه‌ای را نمی‌دانید
• لکه بینی پس از یائسگی رخ می‌دهد
• اگر لکه برداری به خونریزی شدید مانند قاعدگی تبدیل شود.
• اگر علاوه بر لکه بینی، احساس درد، خستگی یا احساس سرگیجه دارید.

قیمت ایمپلنت - دکتر مهران امینی

قیمت ایمپلنت - دکتر مهران امینی

772343

02 مرداد 1398 - 15:27

204837 بازدید



شرایط ویژه برای مراجعین گرامی از شهرستان
برای اطلاع از شرایط با شماره تلفن 02122292863 تماس بگیرید.

شاید شما هم درباره ایمپلنت بدون جراحی یا ایمپلنت دیجیتال شنیده باشید. در این روش فقط یک سوراخ کوچک روی لثه ایجاد می‌شود، از همانجا دریل شده و از همانجا ایمپلنت در داخل استخوان قرار می‌گیرد و دیگر لثه بریده نمی‌شود و کنار زده نمی‌شود.



تلفن تماس:

مشاوره تخصصی 09333400162







از مزایای این روش:

1- درد و کبودی، بخیه و تورم وجود ندارد.
2- تحلیل کمتر استخوان و بافت‌های نرم اطراف در طی زمان
3- حذف استرس برای بیمار بخصوص در افرادی که ترس از جراحی و ایمپلنت دارند.
4- عدم برش لثه و حذف بخیه
5- ترمیم سریع‌تر و تسریع در روند جوش خوردن ایمپلنت با سلول‌های استخوانی به دلیل خون رسانی بهتر از طریق لثه‌ای که جدا نشده است.
6- کاهش چشمگیر زمان عمل
7- امکان گذاشتن پروتز موقت در همان جلسه طوری که بیمار در همان روز ایمپلنت گذاری با دندان از کلینیک خارج می‌شود.
8- شانس موفقیت بیشتر ایمپلنت در افراد سیگاری و دیابتیک
9- امکان ایمپلنت گذاری در افرادی که منع جراحی دارند.
10-کاهش دفعات مراجعه بیمار به مطب
11- افزایش دقت، کارایی و زیبایی کار نهایی
12- بهترین روش برای بیمارانی که عرض استخوان بسیار کمی دارند و به آن‌ها جراحی‌های وسیع پیوند استخوان پیشنهاد شده است.
13- بهترین روش برای بیمارانی که ارتفاع استخوان کمی دارند و به آن‌ها جراحی‌های پیشرفته جابجایی عصب پیشنهاد شده است.
14- بهترین روش برای کسانی که نیاز به روکش فوری دارند..
15 - استفاده از غذای طبیعی بلافاصله بعد از کاشت دندان
16 - انجام کار‌های عادی روزمره بلافاصله بعد از کاشت دندان
17 - حفظ لثه بین‌دندانی و درنتیجه ایجاد زیبایی در دندان‌های جلو و جلوگیری از گیر غذایی در دندان‌های عقب.

ایمپلنت سنتی:

در گذشته برای دریافت اطلاعات از ساختار دهان و دندان لازم بود تا لثه بریده و کنار زده شود. در روش سنتی لثه شکافته و در نقطه‌ای که بیشترین حجم استخوان وجود دارد دریل زده شده و پس از آن ایمپلنت قرار گرفته و لثه بخیه زده می‌شود. پس از دو تا سه ماه که استخوان جوش می‌خورد دوباره لثه باز شده و مرحله پروتز صورت می‌گیرد. امروزه در ایران 90 درصد جراحی‌های ایمپلنت به روش سنتی انجام می‌شود

.

 

ایمپلنت بدون جراحی چگونه انجام می‌شود؟

در روش دیجیتال یا ایمپلنت بدون جراحی ابتدا یک اسکن داخل دهانی از بیمار گرفته می‌شود. اطلاعات بافت نرم و دندان‌ها از این طریق بدست می‌آید. سپس بیمار به رادیولوژی مراجعه می‌کند و یک CBCT از بافت سخت تهیه می‌شود. این دو فایل اطلاعاتی بدست آمده با هم ترکیب شده و مدل سه بعدی بسیار دقیقی از بافت‌های نرم و سخت فک ارائه می‌دهد. با توجه به این مدل یک طرح درمان پروتز نهایی ریخته شده و بر مبنای آن مکان، موقعیت و زاویه‌ی دقیق ایمپلنت‌ها مشخص می‌شود. در واقع قبل از جراحی فیزیکی روی بیمار، یک بار عمل جراحی در فضای مجازی انجام می‌شود. این جراحی مجازی یک راهنمای جراحی در اختیار پزشک می‌گذارد؛ بنابراین با مراجعه بیمار برای ایمپلنت بدون نیاز به بریدن لثه، با ایجاد یک سوراخ بسیار کوچک روی لثه عمل دریلینگ انجام شده و ایمپلنت در موقعیت دقیق خود قرار می‌گیرد. این نوع جراحی بدون عوارض معمول مثل، درد، کبودی و بخیه است و به راحتی انجام می‌شود.

از مزایای دیگر این روش می‌توان به کاهش تعداد دفعات مراجعه بیمار اشاره کرد و به دلیل عدم نیاز به کنار زدن لثه، خون رسانی استخوان که از طریق لثه انجام می‌شود و فرآیند جوش خوردن سلول‌های استخوانی با ایمپلنت که تحت تاثیر این خون رسانیست، به سادگی انجام می‌شود و بالطبع زمان ترمیم و جوش خوردن جلو می‌افتد. علاوه بر این با هر بار کنار زدن و بریده شدن لثه حدود یک میلیمتر تحلیل استخوانی به دلیل قطع خون رسانی در این ناحیه اتفاق می‌افتد که در این روش از آن پیشگیری می‌شود.

همچنین با وجود مدل سه بعدی از قبل تهیه شده، امکان ساخت پروتز فوری برای نواحی جلویی دهان که در زمینه زیبایی اهمیت دارد، وجود دارد به طوری که بیمار در موارد لازم می‌تواند در همان جلسه پروتز خود را تحویل بگیرد و با دندان از مطب خارج شود. در این روش برای بیماران سیگاری و دیابتی که شانس موفقیت ایمپلنت برایشان کم است، امکان انجام این عمل وجود دارد. همچنین بیمارانی که به هر دلیلی منع جراحی دارند می‌توانند از این روش ایمپلنت بدون جراحی برای درمان استفاده کنند.



حضور دکتر مهران امینی در سمینار جهانی دندانپزشکی (کره جنوبی - 2019)

---



دکتر مهران امینی

جراح دندانپزشک و ایمپلنتولوژیست
عضو انجمن ایمپلنتولوژی اروپا
عضو تیم بین‌المللی ICOI

جهت ورود به صفحه اینستاگرام و سایت دکتر مهران امینی کلیک کنید.





تلفن تماس:

مشاوره تخصصی 09333400162

آدرس: تهران، چهار راه فرمانیه، ضلع جنوب شرقی، روبه روی مرکز خرید کوهستان، پلاک 519، طبقه اول

شیمی‌درمانی با رادیوتراپی چه تفاوتی دارد؟

شیمی‌درمانی با رادیوتراپی چه تفاوتی دارد؟

888322

03 مرداد 1398 - 00:46

2588 بازدید

برترین‌ها: وقتی کسی متوجه می‌شود خودش یا یکی از عزیزانش مبتلا به سرطان شده، طبیعی است که افکار زیادی به ذهن او هجوم بیاورند: بیماری تا چه اندازه پیشرفت کرده است؟ روی سلامتی‌اش تا چه اندازه اثر خواهد گذاشت؟ و درمان چگونه خواهد بود؟

برای کسی که دچار سرطان شده ممکن است شیمی‌درمانی یا رادیوتراپی تجویز شود و یا ممکن است پزشک تصمیم بگیرید از هر دو شیوه استفاده کند؛ بنابراین تفاوت شیمی‌درمانی و رادیوتراپی دقیقا چیست؟

شیمی‌درمانی چیست؟



شیمی‌درمانی، فرایندی درمانی است که در آن از دارو‌ها برای درمان سرطان استفاده می‌شود. شیمی‌درمانی یک درمان سیستمیک است که با دربرگرفتن تمام بدن، از شیوع بیماری جلوگیری می‌کند. دارو یا دارو‌های مورد استفاده در شیمی‌درمانی بسته به نوع و سطح بیماری و ضمنا سن و وضعیت سلامتی بیمار می‌تواند متنوع باشد. هدف از شیمی‌درمانی، توقف انتشار بیماری در سایر قسمت‌های بدن است.

شیمی‌درمانی توسط انکولوژیست انجام می‌شود که می‌تواند به صورت سرپایی در بیمارستان، مطب پزشک، کلینیک و یا حتی در خانه، به هر یک از روش‌های زیر صورت بگیرد:

• تزریق به عضله، ورید یا سرخرگ
• خوراکی
• تزریق به بدن (مثلا شکم)
• تزریق زیرجلدی

عوارض شیمی‌درمانی

عوارض جانبی شیمی‌درمانی بسته به نوع و مقدار دارو‌های به کار رفته و شیوه‌ی واکنش بدن نسبت به این داروها، متفاوت است. دارو‌های شیمی‌درمانی در تمام بدن پخش می‌شوند و به همین علت می‌توانند بر سلول‌های سالم نیز اثر گذاشته و عوارض جانبی گوناگونی به جا بگذارند.

درست است که هدف شیمی‌درمانی، نابود کردن سلول‌های سرطانی است که به سرعت در حال رشد هستند، اما این شیوه گاهی می‌تواند بر سایر قسمت‌های بدن که سلول‌های سالمی دارند، اثر بگذارد، مثلا بر:

• سلول‌های خون ساز در مغز استخوان (به صورت کم خونی، افزایش احتمال عفونت، کوفتگی و کبودی)
• فولیکول‌های مو (به صورت ریزش موی موقتی)
• سلول‌های دهان، سیستم گوارش و تناسلی (به صورت تهوع، از دست دادن اشتها، یبوست و اسهال)

برخی از دارو‌های شیمی‌درمانی می‌توانند به سلول‌های قلب، کلیه‌ها، مثانه، ریه‌ها و سیستم عصبی آسیب بزنند. پزشک، شرایط بیمار را کاملا کنترل کرده و ممکن است دارو‌هایی برای محافظت از سلول‌های سالم بدن تجویز کند. دارو‌هایی وجود دارند که به تخفیف عوارض جانبی ناشی از شیمی‌درمانی کمک می‌کنند.

رادیوتراپی چیست؟



رادیوتراپی یا پرتودرمانی یکی از شیوه‌های درمان سرطان است که در آن از ذرات پُرانرژی یا دوز بالایی از پرتو‌ها برای نابود کردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود، بدین ترتیب که به DNA سلول‌های سرطانی آسیب می‌زند. رادیوتراپی با استفاده از تجهیزات خاصی انجام می‌شود که مقدار بسیار زیادی از پرتو‌ها را به سمت سلول‌های سرطانی یا تومور ارسال می‌کنند. رادیوتراپی نیز می‌تواند بر سلول‌های سالم اثر بگذارد، ولی با این تفاوت که سلول‌های سالم می‌توانند خودشان را ترمیم کنند، اما سلول‌های سرطانی چنین توانایی ندارند.

پروسه‌ی رادیوتراپی بدون درد بوده و عوارض جانبی آن معمولا تنها به نواحی اطراف تومور محدود می‌شوند که ممکن است مورد تابش قرار بگیرند. پرتو‌ها تمام سلول‌ها را در مسیر خود نابود می‌کنند.

گاهی رادیوتراپی برای درمان سرطان به کار می‌رود یا اینکه ممکن است برای کمک به احساس بهتر باشد، مثلا برای به حداقل رساندن درد استخوانی. رادیوتراپی می‌تواند به عنوان یک شیوه‌ی درمانی به تنهایی انتخاب شود، اما اغلب همراه با شیمی‌درمانی به عنوان یک برنامه‌ی درمانی مفصل برای سرطان، به کار گرفته می‌شود. رادیوتراپی با شیمی‌درمانی متفاوت است و فقط تومور را هدف می‌گیرد، بنابراین فقط ناحیه‌ای که دچار سرطان است مورد تابش قرار می‌گیرد.

انواع رادیوتراپی

رادیوتراپی می‌تواند به دو روش انجام شود:

رادیوتراپی خارجی

رادیوتراپی خارجی توسط دستگاهی که هدف پرتودهی آن توده‌ی سرطانی می‌باشد انجام می‌شود و شباهت زیادی به دریافت اشعه‌ی X دارد. بیشتر افراد، پنج روز در هفته و به مدت یک تا ده هفته تحت درمان قرار می‌گیرند که بستگی به نوع سرطان و محل تومور، وضعیت عمومی سلامت و سایر فاکتور‌ها دارد. هر جلسه‌ی پرتودرمانی خارجی فقط چند دقیقه وقت می‌برد و معمولا آخر هفته‌ها انجام نمی‌شود.

در این درمان از بیمار خواسته می‌شود صاف روی میز مورد نظر و دقیقا زیر دستگاه رادیوتراپی دراز بکشد. سایر قسمت‌هاب بدن معمولا با محافظ‌های مخصوصی پوشانده می‌شوند تا پرتو‌ها وارد این نواحی نشوند.

درمان‌های رادیوتراپی خارجی شامل موارد زیر می‌شوند:

• رادیوتراپی سه بعدی کانفورمال: بعد از اینکه نقشه‌ی تومور توسط تصویربرداری سه بعدی مشخص شد، پرتو‌ها برای درمان تومور سرطانی، تابانده می‌شوند.
• رادیوتراپی با شدت متغیر (IMRT): این شیوه از رادیوتراپی به انکولوژیست این توانایی را می‌دهد که با دقت بیشتری، شکل تومور، موقعیت آن و بافت‌های سالم اطراف تومور را شناسایی و مشخص کرده و در نتیجه، مقدار مناسبی از پرتو‌ها را دقیق‌تر به تومور تابش بدهد و ضمنا بافت‌های سالم اطراف تومور را حفظ کند.



رادیوتراپی داخلی

رادیوتراپی داخلی که به آن براکی تراپی نیز می‌گویند، روشی درمانی است که با استفاده از قرار دادن یک ایمپلنت رادیواکتیو مستقیما درون تومور یا در نزدیکی آن انجام می‌شود. به واسطه‌ی این ایمپلنت، مقادیر بالایی اشعه، مسقیما به تومور تابش داده می‌شود. ایمپلنت‌های رادیوتراپی داخلی ممکن است شبیه یک سیم، گلوله، بالون و یا دانه باشند.

اگر ایمپلنت داخل بدن‌تان باقی بماند، دستورالعمل‌های خاصی به شما داده می‌شود از قبیل عدم تماس با کودکان و زنان باردار. بعد از چند هفته یا چند ماه، ایمپلنت، تابش را متوقف می‌کند و شما می‌توانید به زندگی عادی خود برگردید. مدت زمانی که ایمپلنت در بدن باقی می‌ماند به نوع براکی تراپی بستگی دارد؛ بعضی از ایمپلنت‌ها دائمی هستند، اما برخی دیگر در عرض چند ساعت یا چند روز از بدن خارج می‌شوند.

براکی تراپی معمولا برای درمان سرطان‌های سینه، تخمدان، لگن، رحم، سر و گردن، ریه، پروستات و اطراف مقعد استفاده می‌شود.

عوارض جانبی رادیوتراپی

عوارض جانبی مرتبط با رادیوتراپی بستگی به موقعیت تومور دارند، زیرا این عوارض به طور کلی به ناحیه‌ای از بدن که در معرض تابش قرار می‌گیرد محدود می‌شوند. رژیم غذایی سالم طی مدت رادیوتراپی اهمیت خاصی دارد، زیرا یک رژیم مغذی و سالم می‌تواند به ریکاوری از رادیوتراپی کمک کند. برخی از عوارض جانبی رادیوتراپی شامل موارد زیر می‌شود:

• خشکی و کشیدگی پوست در ناحیه‌ی تابش
• ایجاد زخم‌های پوستی
• سفتی ناشی از آسیب عضله، تاندون‌ها و رباط‌ها
• تورم سیستم لنفاوی به دلیل آسیب بافت
• احتمال ایجاد سرطان ثانویه
• خستگی و بی‌حالی

کدام شیوه‌ی درمانی سرطان برای من مناسب است؟



برنامه‌ی درمانی شما ممکن است شیمی‌درمانی، رادیوتراپی، جراحی و یا ترکیبی از همه‌ی این‌ها باشد (مخصوصا اگر سلول‌های سرطانی پخش شده و بیش از یک ارگان را درگیر کرده باشند). چیزی که اهمیت دارد این است که مراحل درمان‌تان را بدانید و بتوانید از پزشک، سوال‌هایی که در ذهن دارید بپرسید. از سویی دیگر، اگر داروی شیمی‌درمانی برای نوعی خاص از سرطان، موجود و در دسترس نباشد از رادیوتراپی استفاده می‌شود.

اگر می‌خواهید در مورد نوع درمان‌های موجود برای سرطان جستجو کنید، حتما از منبعی معتبر استفاده کنید. انکولوژیست شما و تیم پزشکی که از شما مراقبت می‌کنند، با کمک خود شما می‌توانند بهترین برنامه‌ی درمانی را برای‌تان مشخص کنند.

تشنج یا لرزش غیرقابل‌کنترل از کجا می‌آید؟

تشنج یا لرزش غیرقابل‌کنترل از کجا می‌آید؟

888807

03 مرداد 1398 - 00:47

2265 بازدید

برترین‌ها: دلایل بسیاری برای تشنج یا لرزش ناگهانی در بدن وجود دارد. اغلب نوشیدن مایعات و آرامش به رفع این حالت‌ها کمک می‌کنند. اما لرزش غیرقابل‌کنترل می‌تواند نشانه بیماری‌ای جدی نیز باشد.

بروز ناگهانی لرزش یا تشنج می‌تواند بسیار ناراحت‌کننده باشد. کسی که دچار چنین حالتی می‌شود به ناگهان کنترل بدنش را از دست می‌دهد، اجزایی از بدنش یا تمامی آن شروع به تکان خوردن و لرزیدن می‌کند. ممکن است که فرد حتی به زمین بیفتد و هشیاری‌اش را از دست بدهد.

نشانه‌های مختلفی ممکن است جداگانه یا با همدیگر بروز کنند. لرزش یا تشنج ناگهانی ممکن است چند دقیقه طول بکشد یا پس از چند ثانیه تمام شود، برای نمونه وقتی شخص دوباره حرکت کند.



علل گوناگون

اغلب کم‌آبی بدن (دهیدراسیون) را به عنوان علت احتمالی لرزش و تشنج عنوان می‌کنند. حدود 70 درصد بدن انسان را آب تشکیل می‌دهد. مغز انسان حتی شامل 90 درصد آب است. آب به سلول‌های بدن ما مواد غذایی و اکسیژن می‌رساند. همزمان آب وسیله دفع مواد زائد از طریق کلیه‌ها را فراهم می‌آورد.

بدن کسی که کم آب نوشیده باشد، زیاد عرق کرده باشد یا برای مثال به دلیل استفراغ و اسهال آب زیادی از دست داده باشد دچار عدم تعادل در میزان آب می‌شود. اگر این کمبود آب به موقع جبران نشود خون غلیظ می‌شود و سیستم ارگان‌های بدن در حالت اخطار قرار می‌گیرد، می‌لرزد و متشنج می‌شود.

خطر کم‌آبی بدن به ویژه بیشتر کودکان و سالمندان را تهدید می‌کند. احساس تشنگی در سنین سالمندی کاهش می‌یابد و سالمندان متوجه کمبود آب نمی‌شوند.

افت قند خون (هیپوگلیسمی) نیز می‌تواند باعث تشنج بدن شود. برای مثال کسی که استرس زیادی دارد، کسی که درد دارد، از خستگی مفرط رنج می‌برد یا قهوه زیاد نوشیده، ممکن است بدنش به شدت به لرزه بیفتد.

در اصطلاح پزشکی به لرزش یا تشنج و رعشه "ترمور" می‌گویند. گاهی لرزش برای کمک به بازگشت بدن به حال تعادل است. برای مثال وقتی هوا سرد است بدن از جمله از طریق به لرزش درآوردن ماهیچه‌ها گرمای اضافه تولید می‌کند تا بیش از حد سرد نشود. برای همین است که به محض آنکه دمای بدن به زیر 35 درجه می‌رسد شروع به لرزش می‌کنیم.

علائم احتمالی ابتلا به بیماری‌ای جدی

بروز ناگهانی لرزش و تشنج می‌تواند نشانه ابتلا به بیماری باشد. تشنج ناگهانی می‌تواند نشانه صرع (اپیلپسی) باشد. اما ممکن هم هست که لرزش و تشنج بر اثر اختلال در گردش خون یا آسیب به مغز یا شامه‌گان پدید آید.

رعشه و تشنجی که به طور مکرر و به دلیل بیماری صرع ایجاد شود، دلیل ثابت و مشخصی ندارد. در بیشتر موارد دلیل صرع نامشخص است، اما در برخی افراد می‌تواند بر اثر آسیب مغزی، سکته یا تومور مغزی ایجاد شود.

لرزش و تشنجی که دلیلش ابتلا به صرع نباشد، می‌تواند بر اثر تحریک مغز پدید آمده باشد، برای نمونه به عنوان واکنش به یک دارو یا به دلیل عفونت، برای مثال لرزش به هنگام تب.



لرزش در حالت حرکت یا در حالت سکون

مهم آن است که لرزش در چه هنگامی رخ می‌دهد. آیا موقعی به وجود می‌آید که فرد در حال حرکت است یا هنگامی که حرکت نمی‌کند. چنانچه لرزش مانع مهارت‌های حرکتی ظریف مثلا در انگشت و صورت شود، فرد نتواند به حالت مستقیم راه برود و تلو تلو بخورد یا به طور غیر عادی گشاد گشاد راه برود ممکن است مخچه‌اش آسیب دیده باشد.

ممکن است برعکس لرزش هنگامی به فرد دست دهد که در حالت سکون باشد و برخی از عضلات معین بدن او نتوانند کشیده و آرام نگه داشته شوند. معروف‌ترین بیماری‌ای که در آن لرزش در حالت سکون دست می‌دهد پارکینسون است.

اغلب افرادی که دچار لرزش می‌شوند مبتلا به "اسنشیال ترمور" یا "لرزش خوش‌خیم فامیلی" هستند که اختلالی عصبی و احتمالا ارثی است. نشانه‌های این اختلال عصبی به طور معمول در سنین بین 20 و 60 سالگی بروز می‌کند و می‌تواند به مرور با بالا رفتن سن وخامت پیدا کند. اجزای بدن بیماران مبتلا به اسنشیال ترمور هنگامی دچار لرزش می‌شوند که از آن‌ها برای مدتی طولانی در وضعیتی خسته‌کننده استفاده شده باشد یا هنگامی که از آن‌ها برای انجام کاری استفاده آگاهانه کنند، برای مثال موقع خواندن روزنامه یا هنگام استفاده از دست‌ها برای غذا خوردن و نوشیدن و نوشتن. با داشتن این اختلال عصبی در بیشتر موارد دست‌ها و بازو‌ها و گاه صدا و سر دچار لرزش می‌شوند.



اهمیت تشخیص پزشک

در اغلب موارد تمرین مداوم تن‌آرامی (ریلکسیشن) مانع بروز لرزش و تشنج می‌شود، چون استرس و اضطراب می‌تواند لرزش را تشدید کند. همچنین باید برای پیش‌گیری از لرزش از مصرف قهوه و مشروبات الکلی خودداری کرد.

اما اگر لرزش و تشنج بدن بر اثر وجود شکلی بیمارگونه از "ترمور" باشد، لرزش می‌تواند نشان‌گر ابتلا به بیماری‌ای جدی باشد. تنها تشخیص پزشک به وسیله آزمایش‌های گوناگون مانند ام‌آر‌آی (تصویرسازی تشدید مغناطیسی) و کامپیوتر توموگرافی می‌تواند تصویر روشن‌تری از علت چنین نوع لرزشی به دست دهد.

منبع: dw

مراقب دل‌درد‌های تابستانی باشید

مراقب دل‌درد‌های تابستانی باشید

888795

04 مرداد 1398 - 12:32

1942 بازدید

روزنامه جام‌جم - پونه شیرازی: طی هفته‌های اخیر بار‌ها با افرادی مواجه شده ام که در سنین مختلف دچار عوارضی شبیه مسمومیت غذایی یعنی اسهال و استفراغ شده‌اند، بدون آن که غذایی بیرون از خانه خورده باشند. به همین دلیل این ذهنیت بیشتر در من قوت گرفت که عوارض شایع این‌چنینی به ویژه در فصل تابستان لزوما ناشی از مصرف غذای ناسالم نیست.



پس بر آن شدیم در گفت‌وگویی، علت را از دکتر فریبا شیروانی، فوق‌تخصص بیماری‌های عفونی جویا شویم و دریابیم ویروس‌هایی که این روز‌ها بسیار شایع شده و باعث اسهال حاد می‌شوند، ممکن است از طریق ترشحات تنفسی، عطسه و سرفه و قرار گرفتن در نزدیکی فرد بیمار انتقال پیدا کنند.

عفونت‌های اسهالی از طریق دست‌های کثیف، غذا یا آب آلوده، برخی حیوانات خانگی، تماس مستقیم با مدفوع از طریق سرویس بهداشتی و هر آنچه با میکروب‌های عفونی تماس پیدا کرده است، می‌تواند اتفاق افتد.

اسهال تابستانی



نزدیک به 90 درصد اسهال‌های تابستانی ناشی از عوامل باکتریایی است و در بقیه موارد ویروس‌ها و انگل نیز در بروز آن دخیل است که در فصل تابستان به‌دنبال گرم بودن هوا احتمال انتقال و ابتلا به آن افزایش می‌یابد.

البته مسمومیت‌های غذایی نیز به‌دنبال قرار گرفتن غذا در خارج از یخچال اتفاق می‌افتد. همچنین مسافرت در فصل تابستان بیشتر انجام می‌شود و اسهال‌های مسافرتی رخ می‌دهد. اسهال‌های مسافرتی معمولا چهار تا 18 روز بعد از مسافرت بروز می‌کند.

دردسر‌های گوارشی در سفر

تابستان، فصل مسافرت است و سر‌جهازی برخی از این سفر‌ها بروز مشکلات گوارشی به‌ویژه اسهال و استفراغ است.

در اغلب موارد باکتری و عوامل میکروبی از عوامل بروز این اسهال‌ها بوده و از طریق غذا و آب آلوده منتقل می‌شود. همچنین در بیشتر موارد، میکروب روده‌ای در بروز آن دخیل است. هر چه تعداد میکروب انتقال‌یافته بیشتر باشد، بیماری به صورت شدیدتری بروز می‌کند.

علائم اسهال‌های مسافرتی ممکن است به صورت خفیف، متوسط یا شدید بروز کند. این نوع اسهال در موارد شدید دل‌پیچه، تب و استفراغ را به دنبال دارد. نشستن دست بعد از دستشویی.

خوردن غذا‌های مشکوک، مصرف میوه‌جات و سبزیجات آلوده و خوب شسته‌نشده، قرار دادن غذای پخته شده در خارج از یخچال احتمال ابتلا به آن را افزایش می‌دهد.

جست‌وجوی ویروس‌ها در هوا

ویروس‌هایی که باعث اسهال حاد می‌شوند ممکن است از طریق ترشحات تنفسی، عطسه و سرفه و قرار گرفتن در نزدیکی فرد بیمار انتقال پیدا کنند. جالب آن‌که حتی ویروس آنفلوآنزا هم ممکن است علائم گوارشی شدید داشته باشد. ویروسی که اکنون و در فصل تابستان باعث اسهال می‌شود، می‌تواند علائم تنفسی نیز در بیمار ایجاد کند.

تهوع با چاشنی دل پیچه!



اسهال‌ها معمولا بر حسب عامل ایجاد‌کننده‌شان علائم متعددی دارند. اسهال‌های ویروسی، تب شدید ندارند و با تهوع بیشتری همراهند. ممکن است شدت اسهال ویروسی زیاد باشد، ولی بیماران معمولا بدحال نیستند. در اسهال‌های عفونی بیمار تب دارد و ممکن است در مدفوع خون داشته باشد و درد شکم، تهوع و استفراغ در آن دیده می‌شود.

در اسهال آمیبی، درد هنگام دفع شدید و مدفوع با رگه‌های خونی داریم و در وبا که علت اسهال شدید در اپیدمی‌هاست و با مرگ و میر همراه است، دفع شدید مدفوع آبکی دیده می‌شود. عوارض شدید اسهال‌ها ابتدا کم‌آبی است، ولی ممکن است در اسهال آمیبی، آبسه کبد نیز داشته باشیم.

اسهال عفونی، مسری است

عفونت‌های اسهالی ازطریق دست‌های کثیف، غذا یا آب آلوده، برخی حیوانات خانگی، تماس مستقیم با مدفوع از طریق سرویس بهداشتی و هرآنچه با میکروب‌های عفونی تماس پیدا کرده است، می‌تواند اتفاق بیفتد.

عوامل عفونی ممکن است از طریق اسباب‌بازی، سطحی که پوشک بچه را عوض می‌کنید، دستشویی و حتی دست کسانی که غذا آماده می‌کنند، منتقل شود. بچه‌ها با لمس کردن یک سطح آلوده مانند توالت یا اسباب‌بازی و سپس گذاشتن انگشتان خود در دهان، به این عفونت آلوده می‌شوند. در اسهال‌های ویروسی ترشحات تنفسی هم ممکن است در انتقال بیماری نقش داشته باشد.

خودتان را به دارو نبندید

اسهال و استفراغ در کودکان با عوارضی، چون تهوع و عدم تحمل تغذیه همراه است. در این موارد در صورتی که اسهال عارضه‌ای برای کودک ایجاد نکرده باشد، می‌توان از او آر اس سرد استفاده کرد که آن را به‌تدریج به کودک می‌دهیم. مصرف دوغ و سوپ سرد هم در صورتی که سن کودک اجازه دهد، موثر است.

ولی مصرف دارو‌های ضد استفراغ به‌دلیل عوارضی که دارند تا حد امکان پیشنهاد نمی‌شود، ولی در بسیاری از مراکز استفاده می‌شود. در صورت کم‌آبی شدید و بی‌حالی و کاهش هوشیاری باید کودک را بستری کرد و درمان با مایعات وریدی همراه با کنترل الکترولیت‌ها شروع شود. اسهال خفیف در منزل قابل‌درمان است، ولی در صورت شدید شدن یا وجود عوارض مانند خونی شدن، درد شکم شدید، کاهش هوشیاری، عدم‌بهبود، وجود استفراغ شدید، کم‌آبی شدید باید به پزشک مراجعه شود.

غذای مبتلایان به اسهال عفونی

دستور غذایی برای این دسته از بیماران شامل کته، نان سوخاری و پوره سیب زمینی، گوشت کم چربی، پوره موز، دوغ‌های بدون گاز، پنیر‌های ساده کم‌چرب، آب گوشت ساده کم‌چرب، گوشت ماهیچه و انواع گوشت‌های بدون چربی آبپز یا کبابی می‌شود. بعد از بهبود نسبی پوره سبزیجات نیز اضافه شود. همچنین مصرف مکمل‌هایی مانند روی پیشنهاد می‌شود. موادغذایی که باید محدود شوند شامل شیر به‌خصوص در افرادی که عدم تحمل لاکتوز دارند، سبزی‌های خام، آرد و نان‌های سبوس‌دار به دلیل وجود فیبر‌های نامحلول، نوشابه‌های گازدار و مواد شیرین می‌شود.