میکروب معده چیست؟

میکروب معده چیست؟

299021

25 تیر 1398 - 14:27

231711 بازدید

ماهنامه پیام یاقوت - دکتر سید امیرمنصور رضادوست*: هلیوباکتری یا میکروب معده، نوعی باکتری معده است. این موجودات ذره بینی می‌توانند وارد بدن شما شده و در دستگاه گوارش زندگی کنند. پس از چندین سال، باعث به وجود آمدن زخم معده یا زخم بخش بالایی روده کوچک می‌شوند.



میکروب معده چیست؟

برای برخی از افراد، عفونت ناشی از هلیوباکتر پیلوری باعث ابتلا به سرطان معده می‌شود. عفونت معده ناشی از میکروب معده (باکتری معده) شایع است. در حدود دوسوم جمعیت جهان این باکتری را در بدن خود دارند. برای اغلب افراد، این باکتری باعث به وجود آمدن زخم یا علائم دیگر نمی‌شود. در صورتی که این باکتری مشکلاتی را برای شما فراهم کرد، دارو‌هایی وجود دارد که باعث کشتن این میکروب‌ها و کمک به التیام درد و زخم می‌شوند. با دسترسی بیشتر افراد به آب سالم و بهداشت، افراد کمتری نسبت به قبل به این باکتری معده مبتلا می‌شوند.

پس از ورود هلیوباکتری به بدن، به غشای معده حمله می‌کند، غشای معده از شما در برابر اسیدی که بدن برای هضم غذا استفاده می‌کند، محافظت می‌کند. وقتی باکتری معده آسیب قابل توجهی به غشای معده وارد کرد، اسید می‌تواند وارد غشا شود و باعث به وجود آمدن زخم معده گردد. زخم معده موجب خونریزی، عفونت و جلوگیری از حرکت غذا در دستگاه گوارش می‌شود.
علت میکروب معده، غذا، آب یا ظرف آلوده می‌باشد. این بیماری در کشور‌ها یا جوامعی که فاقد سیستم فاضلاب مناسب هستند یا آب سالمی ندارند بیشتر شایع است. همچنین باکتری معده از طریق تماس با بزاق یا مایعات دیگر بدن فرد مبتلا به آن قابل سرایت است.



میکروب معده در کودکان شیوع بیشتری دارد و بسیاری از افراد در دوران کودکی به این بیماری مبتلا می‌شوند، اما این باکتری به بزرگسالان نیز قابل سرایت است. این باکتری‌ها برای سالیان زیادی در بدن زندگی می‌کنند و در اغلب موارد افرادی که مبتلا به آن‌ها می‌شوند دچار زخم معده و علائم دیگر نمی‌شود. پزشکان به طور قطع نمی‌دانند که چرا تنها تعدادی از افراد پس از ابتلا به میکروب معده، زخم معده و ... می‌گیرند.

علائم و نشانه‌ها

در صورتی که زخم معده دارید، درد شدید یا خفیفی را در شکم خود احساس می‌کنید. این درد‌ها موقتی هستند، اما وقتی معده شما خلی است، مثلا بین وعده‌های غذایی یا در نیمه شب، این درد اغلب بیشتر حس می‌شود. این درد می‌تواند بین چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد. پس از غذا خوردن، نوشیدن شیر یا مصرف آنتی اسید درد تا حدودی تسکین پیدا می‌کند. علائم دیگر زخم معده ناشی از میکروب معده شامل موارد زیر می‌شود:

- نفخ

- آروغ

- فقدان احساس گرسنگی

- تهوع

- استفراغ

- کاهش وزن بدون دلیل مشخص



زخم‌ها باعث خونریزی معده یا روده می‌شود که برای سلامتی شما خطرناک است. در صورت داشتن یکی از علائم زیر، سریعا به پزشک مراجعه کنید:

- مدفوع خونی، تیره را قرمز رنگ

- احساس خستگی بدون دلیل خاصی

- رنگ پریدگی پوست

- استفراغی که دارای خونی است و شبیه قهوه آسیاب شده می‌باشد.

- دل درد شدید

عفونت هلیوباکتری ممکن است منجر به سرطان معده شود. هر چند که این امر چندان شایع نیست. اگر علائم زخم معده را نداشته باشید، پزشک وجود هلیکوباکتر پیلوری را مورد آزمایش قرار نمی‌دهد. اما اگر اکنون یا در گذشته این علائم را داشته اید، بهتر است آزمایشاتی روی شما صورت بگیرد. دارو‌هایی مثل دارو‌های ضدالتهابی غیراستروئیدی نیز می‌توانند باعث آسیب رساندن به غشای معده شما شوند؛ بنابراین بهتر است متوجه شوید که چه چیزی باعث بوجود آمدن علائم شما می‌شود تا درمان مناسب برای بهبود آن‌ها تجویز شود.

برای شروع کار، پزشک در مورد سوابق پزشکی، علائم و دارو‌هایی که مصرف می‌کنید سوالاتی را می‌پرسد. سپس معاینه فیزیکی انجام می‌دهد که شامل فشار دادن شکم برای بررسی ورم، التهاب یا درد می‌شود.

تشخیص

در ادامه روش‌های تشخیصی ابتلا به میکروب معده شرح داده می‌شود:

 آزمایش تنفسی اوره:

شما نوشیدنی خاصی می‌نوشید که حاوی ماده اوره است. سپس داخل یک کیسه نفس می‌کشید و پزشک کیسه را برای آزمایش به آزمایشگاه می‌فرستد. در صورتی که میکروب هلیکوباکتری داشته باشید، باکتری معده، اوره را به دی اکسید کربن تبدیل می‌کند و آزمایشات آزمایشگاهی نشان می‌دهند که سطوح گاز در بازدم شما بیش از حد نرمال است. پزشک برای بررسی دقیق‌تر زخم معده شما، اقدامات زیر را انجام می‌دهد:

 آندوسکوپی قسمت بالای معده و روده:

در بیمارستان، پزشک با استفاده از یک لوله که دوربین کوچکی به آن متصل است و آندوسکوپ نامیده می‌شود داخل معده و قسمت بالایی روده شما را مشاهده می‌کند. دز طول انجام این آزمایش، برای راحتی بیشتر دارو‌های مسکن برای شما تجویز می‌شود.



آزمایشات قسمت بالای معده و روده

در بیمارستان، مایعی را می‌نوشید که ماده‌ای به نام باریوم دارد و پزشک از شما تصویر اشعه ایکس می‌گیرد. مایع گلو و معده شما را می‌پوشاند و باعث می‌شود که در تصویر به خوبی مشخص باشند.

سی تی اسکن

سی تی اسکن یک آزمایش تصویربرداری با اشعه ایکس قدرتمند است که تصاویری با جزییات زیاد از داخل بدن شما عرضه می‌کند.

درمان

اگر به زخم معده مبتلا شده اید که ناشی از میکروب هیلکوباکتری معده است، درمان میکروب معده شما شامل کشتن میکروب ها، درمان غشای معده و پیشگیری از بازگشت زخم‌ها می‌شود. بهبودی فرد بین یک تا دو هفته طول می‌کشد.

پزشک احتمالا چند نوع دارو را برای شما تجویز می‌کند. این دارو‌ها از قرار زیر هستند:

• آنتی بیوتیک‌هایی مثل آموکسی سیلین، کلاریترومایسین، مترونیدازول، تتراسایکلین یا تینیدازول برای کشتن میکروب معده بدن. احتمالا باید دو دارو از این دسته مصرف کنید.
• دارو‌هایی که باعث کاهش میزان اسید معده می‌گردند. از جمله این دارو‌ها می‌تواند به پنتوپرازول یا رابپرازول اشاره کرد.
• اکسید بیسموت که در کنار آنتی بیوتیک‌ها به کشتن میکروب هلیکو باکتری معده کمک می‌کند، باعث انسداد هیستامین شیمیایی (که عامل تسریع در تولید اسید بیشتر توسط معده است) می‌شود. این دارو‌ها شامل فاموتیدین، نیزاتیدین یا رانیتیدین می‌شود.

درمان شما به این معناست که در هر روز باید حدود 14 قرص یا بیشتر مصرف کنید و طول دوره درمان چند هفته است که شاید به نظر زیاد بیاید. اما باید هر چیزی که پزشک تجویز می‌کند را مصرف کنید و از دستورالعمل‌های او پیروی کنید. در صورتی که آنتی بیوتیک‌ها را فورا مصرف نکنید، باکتری معده شما نسبت به آن‌ها مقاوم می‌شود و در نتیجه درمان میکروب معده (عفونت ها) سخت‌تر انجام می‌شود. در صورتی که دارو‌ها شما را اذیت می‌کند، با پزشک در مورد روش‌های درمانی و نحوه کنترل عوارض جانبی مشورت کنید. یک ماه پس از اتمام دوره درمان، پزشک تنفس یا مدفوع شما را بار دیگر مورد آزمایش قرار می‌دهد تا مطمئن شود میکروب معده از بین رفته است.

پیشگیری

شما می‌توانید از ابتلا به عفونت میکروب هلیکوباکتری معده پیشگیری کنید. روش پیشگیری از این میکروب شبیه روش‌های پیشگیری از میکروب‌های دیگر است:

پس از رفتن به دستشویی و قبل از غذا خوردن دست‌های خود را بشویید. به کودکان خود نیز این کار را آموزش دهید.



از مصرف غذا یا آبی که سالم نیست، خودداری کنید.

از خوردن چیزی که به طور کامل پخته نشده است، خودداری کنید.

 از خوردن غذایی که توسط افرادی که دست‌های خود را نمی‌شویند، تهیه شده، خودداری کنید.

اگرچه استرس، غذا‌های تند و مصرف دخانیات باعث بوجود آمدن زخم معده نمی‌شود، اما مانع از بهبودی سریع یا تشدید درد ناشی از زخم می‌شود. در مورد شیوه‌های مدیریت استرس، بهبود رژیم غذایی و در صورت استعمال دخانیات، نحوه ترک سیگار با پزشک مشورت کنید.

اغلب زخم‌های ناشی از میکروب هلیکوباکتر پیلوری پس از چند هفته درمان برطرف می‌شود. در صورتی که دچار زخم معده (از عوارض ابتلا به میکروب هلیکوباکتر معده) هستید، از خوردن دارو‌های ضدالتهابی غیراستروئیدی برای تسکین درد خودداری کنید، زیرا این دارو‌ها به غشای معده آسیب وارد می‌کنند. در صورتی که به داروی مسکن نیاز دارید، از پزشک خود بخواهید تا مسکن مناسب را برای شما تجویز کند.

درمان میکروب معده معمولا آسان است و مشکلی را به وجود نمی‌آورد، اما در صورت بی توجهی به علائم آن ممکن است مبتلا به زخم معده یا روده شوید؛ بنابراین با بروز نشانه‌های ذکر شده در مقاله به پزشک مراجعه کنید تا در صورت تشخیص وجود باکتری معده، درمان لازم را برایتان تجویز کند.

* فوق تخصص گوارش، کبد و مجاری صفراوی

گرمازدگی کودکان؛ چه بنوشند و چه بپوشند؟

گرمازدگی کودکان؛ چه بنوشند و چه بپوشند؟

886000

26 تیر 1398 - 09:03

2982 بازدید

روزنامه شهروند: خطر گرمازدگی را جدی بگیرید؛ شرایط آب و هوایی خاص یعنی گرمای شدید و دمای زیاد هوا، رطوبت بالای محیط و ‏وزش باد‌های سنگین در هوای گرم می‌تواند افراد را در معرض گرمازدگی قرار دهد.

به‌طور طبیعی بدن انسان زمانی که با گرما ‏مواجه می‌شود برای پیشگیری از گرم شدن شدید دمای داخلی خود، واکنش دفاعی تعریق را انجام می‌دهد. سیستم دفاعی بدن از ‏طریق عرق کردن سعی در دفع حرارت داخلی و خنک کردن اندام‌ها و سیستم‌های درونی بدن می‌کند.

با این حال زمانی که ‏دمای هوا گرم‌تر از حد طبیعی و نرمال شود، عمل تعریق به خوبی صورت نمی‌گیرد. در رطوبت بالای هوا، بدن شروع به داغ شدن ‏درونی می‌کند و کم‌کم شخص وارد فاز گرمازدگی می‌شود.

مشکل گرمازدگی در همه افراد می‌تواند اتفاق بیفتد؛ اما کودکان و ‏سالمندان به دلیل ضعف قوای دفاعی بدن بیشتر در معرض بروز گرمازدگی هستند.



همچنین افرادی که دارای شغل‌هایی هستند ‏که تایم زیادی را مجبورند بیرون از خانه و در هوای گرم و آفتاب شدید نیز باشند نیز ممکن است ناگهان و بدون آن‌که متوجه باشند ‏دچار گرمازدگی شوند. متاسفانه در روز‌های اخیر خبر تاسف بار مرگ کودک 6 ساله در قم به دلیل گرمازدگی را داشتیم ‏که شاهدی بر خطر جدی گرمازدگی برای کودکان است. خبر مربوط به کودکی می‌شود که به دلیل ماندن حدود 6 ‏ساعت در خودرو، گرمازده شد و باوجود تلاش پزشکان برای احیای علایم حیاتی، به دلیل این‌که زمان طولانی در گرمای شدید ‏قرار گرفته و تقریبا تمام اعضای داخلی بدنش دچار اختلال شده بود، بعد از 3روز جان خود را از دست داد‎. ‎‏

همچنین خبر ‏دیگری که در روز‌های قبل آمد مبنی بر مرگ ناگهانی یک راننده کامیون در گرمای بندر امام خمینی (ره) بود که شاهد دیگری برای جدی ‏گرفتن خطر گرمازدگی در مناطق گرم و برای افرادی است که مدت طولانی را در فضای بیرون از خانه مشغول کار هستند. در ‏همین راستا نکات مهم مربوط به علایم گرمازدگی در کوکان و نحوه مراقبت از آن‌ها در مقابل گرما را از زبان دکتر غلامرضا ‏عنایت می‌توانید بخوانید.

پیشگیری بهتر از درمان است

از بردن کودکان به محیط‌های گرم خودداری کنیم. در روز‌های گرم حتما خود و کودکان‌تان از مایعات بیشتری استفاده کنید، این مایعات ممکن است آب یا آبمیوه‌های طبیعی و میوه‌های مختلف مانند هندوانه و خربزه که سدیم و پتاسیم بالا دارند، باشد. با این میوه‌ها می‌توانید تا حدودی الکترولیت‌های ازدست‌رفته بدن را جبران کنید و مانع از گرمازدگی شوید.

در سایه باشید و از فضا‌های بسته و گرم اجتناب کنید. گاهی اوقات ممکن است به دلیل کارکردن بشدت سرگرم باشید و محیط اطراف نیز گرم باشد، در این حالت بدون آن‌که خودتان متوجه شوید، بدن آب خود را از دست می‌دهد و دچار اختلالات الکترولیتی می‌شود و یک‌مرتبه احساس می‌کنید دچار سردرد شده‌اید. این سردرد می‌تواند نشانه گرمازدگی باشد؛ بنابراین باید این علایم را جدی گرفت.

برای این‌که کودکان دچار گرمازدگی نشوند، به آن‌ها آموزش دهید که در هوای آفتابی و گرم هنگام فعالیت و بازی و قبل از آن، مقدار فراوانی آب بنوشند، حتی اگر احساس تشنگی نداشته باشند. از لباس‌هایی با رنگ‌های کرم یا رنگ‌های روشن استفاده کنند و پوشش زیاد نداشته باشند. فعالیت فیزیکی شدید در فضای بیرون را محدود به زمان قبل ازظهر و بعد از ساعت 6 قرار دهید. به کودک آموزش دهید در صورت احساس گرمازدگی به جای خنک بیاید. همواره در گردش‌های بیرون منزل، آب کافی و بهداشتی همراه داشته باشید. مصرف میوه‌ها وسبزی‌ها نیز به دلیل داشتن آب فراوان توصیه می‌شوند.

اولین علامتی که در کودکان نشان‌دهنده گرمازدگی است، احساس خشکی در دهان و تعرق شدید در کودک است. پس از آن کودک دچار بی‌حالی می‌شود و طراوت خود را از دست می‌دهد. مخاط‌ها خشک می‌شود و کودک ممکن است دچار استفراغ شود. با مشاهده این علایم، باید فورا کودک را به مکان خنک ببرید و اگر کولر در دسترس شماست، در مقابل آن قرار دهید، اگر به کولر دسترسی ندارید، کودک را پاشویه کنید و جلوی پنکه و کوران باد قرار دهید. همچنین اگر کودک هوشیار است، مایعات به او بدهید.



اقدامات اولیه در گرمازدگی شدید و از دست دادن هوشیاری

کودک را به محل سایه منتقل کنید، اما مایعات به او نخورانید. والدین نباید یکدفعه به کودک مقدار زیادی آب خالص بنوشانند، زیرا یکباره آب وارد سلول‌های مغز می‌شود و ممکن است مشکلات دیگری در پی داشته باشد. اگر کودک شیرخوار است، بهترین نوشیدنی برای رفع کم‌آبی بدنش شیر مادر است، در غیر این صورت برای رفع گرمازدگی باید محلول ORS یا مخلوطی از آب و شکر یا آب‌نمک یا دوغ به او داد و از دادن آب خالص اجتناب کرد، سپس لباس‌های کودک را از تنش خارج کنید و او را در یک محل خنک بخوابانید.

اگر خارج از منزل در زیر آفتاب قرار دارید، یک محل سایه بیابید یا او را به یک محل خنک منتقل سازید. درمدتی که منتظر آمبولانس هستید، بدن او را با اسفنج یا پارچه نرمی که به آب سرد آغشته کرده‌اید، ماساژ داده او را جلوی پنکه بگذارید. می‌توانید از یک پنکه برقی استفاده کنید یا او را باد بزنید.

با او صحبت کنید و سعی کنید آرامش کنید. به او چیزی ننوشانید و علیرغم آن که ممکن است وسوسه شوید به او استامینوفن بدهید، باید بدانید که استامینوفن افزایش درجه حرارت بدن در اثر گرمازدگی را برطرف نمی‌کند. اگر کودک شما تنها علایم افزایش درجه حرارت بدن را دارد، ولی دچار گرمازدگی نشده است، او را به داخل منزل و درصورت امکان به اتاقی ببرید که کولر داشته باشد. مقدار زیادی شیر به او بخورانید و اگر 4 ماه یا بیشتر دارد، کمی آب نیز به او بدهید. می‌توانید از حمام سرد نیز استفاده کنید. در تمام طول روز او را داخل منزل نگه دارید. اگر به نظر نمی‌رسد که علایمش سریعا برطرف شود، به بخش اورژانس یا پزشک مراجعه کنید.

گرمازدگی چیست و چگونه رخ می‌دهد

پدیده گرمازدگی به این صورت رخ می‌دهد که، ممکن است افراد بالغ برای مدت طولانی در معرض هوای گرم با دمای حدودی 38 تا 40 درجه یا بیشتر قرار گیرند و بدون آن‌که خود متوجه باشند، دچار گرمازدگی شوند. از طرفی براساس فعل و انفعالاتی که در بدن وجود دارد، گرما ایجاد می‌شود؛ انسان باید گرمای بدن خود را از دست بدهد. اگر چنین گرمایی در بدن بماند و محیط اطراف نیز گرم باشد، انسان با تبخیر آب بدن، خود را خنک می‌کند. درصورتی که گرمای هوا همچنان ادامه داشته باشد و آب بدن نیز برای مدت طولانی از بین برود، بدن دچار کم‌آبی و در نتیجه گرمازدگی در فرد می‌شود؛ بنابراین گرمازدگی در اثر ازبین‌رفتن مایعات بدن به وجود می‌آید. یکی از راه‌هایی که برای مقابله با گرمازدگی باید انجام داد، آن است که همواره آب بدن را تأمین کرده و از مایعات بیشتری در روز‌های گرم استفاده کنید، همچنین باید بتوانید خود را خنک نگه دارید.

در کودکان و افراد مسن ازدست‌دادن آب زودتر اتفاق می‌افتد، اما ممکن است دیرتر متوجه آن شوند. کودکان ممکن است نگویند تشنه هستند یا دیر‌تر ابراز تشنگی کنند و همچنین افراد مسن نیز به همین شکل هستند، بنابراین کودکان و میانسالان نیاز به مراقبت‌های بیشتری دارند.

زمانی که 2‌درصد از آب بدن در اثر گرما از دست برود، فرد احساس تشنگی می‌کند؛ بنابراین احساس تشنگی نشانه آن است که فرد میزان زیادی آب از دست داده است. به همین دلیل توصیه می‌شود پیش از آن‌که دچار تشنگی شوید، مقدار زیادی آب بنوشید.



چگونه از کودک خود در مقابل گرما محافظت کنید؟

‏ کودکان یا نوجوانان زیادی هستند که در هوای گرم تابستان در فضای باز و زیر آفتاب بازی و ورزش می‌کنند. چنین شرایطی ‏خطر از دست رفتن آب و املاح بدن را بر اثر گرمازدگی زیاد می‌کند؛ گرمازدگی‌ای که خود را با علایمی، چون گرفتگی عضلات در ‏ساق پا، شانه یا شکم، خستگی، بی‌حالی و غش در اثر گرما نشان می‌دهد. در حالی که گرمازدگی از آن بیماری‌هایی است که ‏عوارض ناشی از آن با کمک روش‌های ساده قابل کنترل و درمان است، اما اگر در کودکان بی‌اهمیت تلقی شود، می‌تواند اثرات ‏جدی و خطرناک داشته باشد.

این موضوعی است که والدین باید به‌خوبی مراقب صدمات ناشی از آثار جانبی گرم‌ترین ‏فصل‌سال باشند. کودکان در مقایسه با بزرگسالان نسبت به آسیب گرمایی حساس‌ترند، زیرا سطح بدنشان نسبت به توده بدنی ‏بیشتر است و گرمای بیشتری نسبت به هر کیلوگرم وزن خود تولید می‌کنند. به بیان دیگر، میزان تعریق در بچه‌ها و پاسخ به ‏تشنگی در کودکان کمتر بوده و ممکن است طی فعالیت به میزان کافی آب مصرف نکنند. این عوامل موجب شده سریع‌تر در ‏معرض گرمازدگی قرار گیرند‎. ‎
‎
کودکان خسته و بی‌حال از گرما

علایم گرمازدگی را هر پدر و مادری باید بشناسد و در صورت مشاهده این نشانه‌ها در فرزندش اقدامات لازم را برای رفع آثار ‏گرمازدگی انجام دهد. این علایم عبارتند از: تشنگی، خستگی، بی‌قراری، برافروختگی صورت، تعریق و گرفتگی عضلانی که در ‏صورت ادامه یافتن به سردرد، تهوع، استفراغ، سرگیجه، اختلال تعادل و درنهایت اختلال هوشیاری و هذیان منجر می‌شود‎.



نگذارید نوزادتان گرمازده شود

اگر نوزادی در منزل دارید باید دمای اتاق را در فصل گرم تابستان، بین 22 تا 26 درجه تنظیم کرده و از بیرون بردن او نیز در ‏روز‌های گرم تابستان تا حد امکان پیشگیری کنید‎. ‎‏ همچنین از قراردادن شیرخوار در خودرو به تنهایی به‌طور جدی خودداری ‏کنید. در صورت ضرورت خروج کودکان از منزل در روز‌های گرم باید به آنان میزان کافی مایعات خنک بنوشانید. لباس‌های ‏روشن، سبک و نخی آزاد به آنان بپوشانید‎. ‎فراموش نکنید که محدودیتی در زمینه حمام کردن کودک و شیرخوار در تابستان ‏وجود ندارد و می‌توان حتی هرروز این کار را انجام داد‎.

خوراکی‌های تابستانه به کودکان بدهید

در فصل تابستان با توجه به گرم بودن هوا نخستین و مهمترین نکته مصرف آب کافی است که برای تأمین آب بدن کودکان می‌توان ‏از آبمیوه طبیعی براساس ذائقه کودک استفاده کرد. استفاده از آبمیوه طبیعی تهیه شده در منزل از قبیل آب طالبی و آب ‏هندوانه بهترین نوشیدنی برای جایگزینی آب است. انواع میوه‌های تابستانه از قبیل هندوانه که‌درصد بالایی آب دارد و با توجه به ‏شیرین بودن مورد پسند بسیاری از کودکان است نیز توصیه می‌شود، اما از مصرف غذا‌های چرب و سنگین باید پرهیز کرد‎.



کودک را هرگز داخل اتومبیل تنها نگذارید

اگر کودک را مدت طولانی در محیط گرم اتومبیلی که تهویه مناسبی هم نداشته باشد، بگذارید ممکن است کودک دچار شوک و ‏گرمازدگی شود. حتی در چنین شرایطی احتمال دارد که علایم مغزی و اختلال هوشیاری در وی پدیدار و دچار تشنج شود. در این ‏صورت باید کودک را به‌سرعت به محیط خنک با تهویه مناسب منتقل کرد و پاهایش را از سطح بدنش بالاتر قرار داد و به مرکز ‏منتقل کرد‎.

در هنگام سفر و بازی بیشتر مراقب کودکان باشید

در فصل تابستان و در ساعات گرم روز تا حد امکان از مسافرت و بودن در هوای گرم اجتناب کنید. همچنین هنگام ظهر و در راه ‏در مکانی خنک‌تر توقف کنید. در طول سفر مایعات و میوه نیز به کودک بدهید. گرمازدگی ممکن است به صورت ناگهانی رخ ‏دهد و شما متوجه آن نشوید. ‏

در ساعات گرم روز به هیچ وجه کودکان نباید در محیط‌های خارج از خانه بازی کنند، هرچند معمولا پدر و مادر‌ها اجازه بازی به ‏کودکان خود را نمی‌دهند، اما باید بازهم بیشتر مراقب آن‌ها باشند. در مناطق و استان‌های جنوبی و گرم نیز به دلیل آن‌که در شب ‏نیز هوا گرم است، باید همواره از کودکان مراقبت کرد. ‏

انگل‌هایی که با آب استخر منتقل می‌شود!

انگل‌هایی که با آب استخر منتقل می‌شود!

886265

27 تیر 1398 - 12:26

3704 بازدید

روزنامه خراسان - یاسمین مشرف: شنا یکی از ورزش‌های مفرح تابستانی است، اما رعایت نشدن شرایط بهداشتی در استخر‌ها باعث می‌شود همین ورزش مفرح به جای این‌که تقویت کننده سلامت ما باشد به آن آسیب برساند. در ادامه مطلب به آلودگی‌های خطرناک استخر‌ها اشاره می‌کنیم.



انگل میکروسکوپی

انگل میکروسکوپی کریپتوسپوریدیوم

(Cryptosporidium) یکی از انگل‌هایی است که در آب گرم رشد می‌کند، بنابراین اغلب در استخر‌ها و دریاچه‌های شلوغ وجود دارد.

آب به عنوان گذرگاهی برای ورود این انگل به بدن عمل می‌کند و بدن ما را به میزبان آن تبدیل خواهد کرد.

چرا کریپتوسپوریدیوم خطرناک است؟

کریپتوسپوریدیوم یک انگل میکروسکوپی است که با تکثیر در بدن میزبان به بقای خود ادامه می‌دهد. اگر ذرات میکروسکوپی مدفوع آلوده به این انگل در آب استخر‌های شنا وجود داشته باشد و توسط شناکنندگان فروبرده شود، آن‌ها را به میزبان این انگل تبدیل می‌کند و باعث بروز علایم گوارشی می‌شود. این علایم عبارت است ازاسهال آبکی، گرفتگی معده، استفراغ، سرفه مداوم (در یپتوسپوریدیوز تنفسی) و دل درد. علایم بیماری معمولا به مدت سه هفته تداوم پیدا می‌کند و فرد را در معرض خطر کم‌آبی بدن قرار می‌دهد. این کم‌آبی می‌تواند برای کودکان و افراد دچار نقص ایمنی کشنده باشد.



چگونه به این انگل آلوده می‌شویم؟

در بیشتر موارد، ابتلا به علایم ناشی از انگل کریپتو از طریق استخر‌های آلوده صورت می‌گیرد. تحقیقاتی که در سال 2013 انجام شد نشان داد 58 درصد استخر‌های شنا به این انگل آلوده هستند. افراد مبتلا به اسهال، به ویژه کودکانی که کنترل زیادی روی مدفوع خود ندارند، آب استخر را به انگل بیماری آلوده می‌کنند و همه کسانی که مقادیری از این آب را در هنگام شنا فرو می‌برند به بیماری مبتلا می‌شوند.

یک فرد آلوده می‌تواند آب استخر را به صد میلیون تخم انگل آلوده کند. این درحالی است که وجود فقط 10 تخم انگل در آب یک استخر برای ابتلا به عفونت کافی است. تحقیقات نشان‌
می‌دهد بر خلاف دیگر انگل‌ها و باکتری‌ها، کریپتوسپوریدیوم در مقابل کلر هم مقاوم است و حتی در آب‌های کلر زده هم به مدت 10 روز زنده می‌ماند.

چگونه از خود و فرزندانمان محافظت کنیم؟

برای این‌که از آلودگی خود و کودکانتان به کریپتو جلوگیری کنید، توصیه‌های زیر را در نظر داشته باشید:

هرگز و تحت هیچ شرایطی در هنگام شنا آب استخر را فرو نبرید.

اگر به اسهال مبتلا هستید شنا نکنید و به کودکانتان هم در صورت ابتلا به اسهال اجازه شنا کردن ندهید.

اگر خود یا فرزندتان آلوده به این انگل شده اید تا دو هفته پس از بهبودی از رفتن به استخر خودداری کنید، زیرا تا 50 روز بعد از بهبود، هنوز هم حامل انگل هستید.

همیشه قبل و بعد از شنا کردن، دوش بگیرید.

فواید مصرف آویشن را بشناسید

فواید مصرف آویشن را بشناسید

886380

27 تیر 1398 - 12:27

5304 بازدید

برترین‌ها: یکی از گیاهان خوراکی بسیار معطر که برای طعم دهی به انواع غذا مورد استفاده قرار می‌گیرد، آویشن است. آیا فارغ از عطر و طعم بی‌نظیر این گیاه خوراکی از فواید و مزایایش هم با خبر هستید؟ در این مطلب می‌خواهیم برخی از خصوصیات این گیاه و مصارف قدیمی‌اش را معرفی کنیم.

آویشن با نام علمی Thymus vulgaris یکی از اعضای خانواده نعناع به شمار می‌رود و تنها یک طعم‌دهنده نیست. گیاه آویشن در آب و هوای گرم طاقت می‌آورد و به صورت بوته‌ای و با برگ و گل‌های بنفش کوچک که در اطراف ساقه‌ها رشد می‌کنند، به زندگی خود ادامه می‌دهد. پیدا کردن گیاه آویشن ساده است و می‌توانید آن را در گلخانه‌ها، گل‌فروشی‌ها و حتی برخی از مغازه‌های سبزی فروشی پیدا کنید و یا آن‌ها را خودتان در خانه پرورش دهید. اگر باغچه کوچکی در خانه دارید، بهتر است به فکر نگهداری از این گیاه باشید چرا که نیاز به مراقبت چندانی ندارد.



با وجود آنکه آویشن معمولاً به عنوان چاشنی و ادویه برای طعم دهی به سوپ و انواع غذا‌ها به کار برده می‌شود، می‌توانید از خصوصیات تغذیه‌ای‌اش بیشتر بهره ببرید. پس وقت آن رسیده است که با مزایای آویشن بیشتر آشنا شوید.

1. آویشن درمان طبیعی برای بسیاری از درد‌ها است

• خصوصیت ضد باکتری و ضدعفونی کننده آویشن باعث می‌شود برای درمان آکنه مؤثر باشد چرا که قدرت کشتن باکتری‌هایی که موجب مشکلات پوستی می‌شود را دارد.

• آویشن گیاه ضدعفونی کننده است و میکروارگانیسم‌هایی که باعث عفونت می‌شوند را از بین می‌برد. به همین دلیل برای افراد مبتلا به فارنژیت یا التهاب گلو توصیه می‌شود.

• روغن آویشن نیز برای قارچ پوستی، خصوصاً در ناحیه دست و پا مناسب است. برای این منظور محلولی از ترکیب آب و چند قطره روغن آویشن تهیه کنید و دست یا پای خود را برای مدت حداقل 20 دقیقه درون محلول قرار دهید.

• آویشن درمان مناسبی برای کم‌خونی محسوب می‌شود چرا که حاوی آهن است. این ماده هضم و گوارش را تسهیل می‌دهد و از اسپاسم معده و تجمع گاز‌هایی که موجب درد می‌شوند، جلوگیری می‌کند. چای آویشن بنوشید تا از مزایای آن بهره‌مند شوید.

• در نهایت آویشن یک درمان عالی برای علائم چرخه قاعدگی است. درد قاعدگی را کاهش می‌دهد و موجب آرام شدن علائمی مانند سر درد، بدن درد و جمع شدن مایعات بدن می‌شود.



2. برای آشپزی فوق‌العاده است

آویشن طعم بی‌نظیری به بسیاری از غذا‌ها می‌دهد و برگ‌های آن هم برای تزیین مناسب است. آویشن را می‌توان برای طعم دادن انواع سوپ، خامه درون غذا و خورشت استفاده کرد.

از زمان‌های قدیم ادویه‌هایی مانند آویشن برای آماده کردن انواع خوراک‌هایی که نیاز به نرم شدن داشته یا باید عصاره گیری می‌شد، مورد استفاده قرار می‌گرفته است. زیرا برگ‌های آویشن آرام‌پز است و موجب می‌شود روغن بیشتری جذب شود و در نتیجه عطر و رایحه‌اش خارج شود. این روش یکی از ساده‌ترین روش‌ها برای استفاده از فواید آویشن است.

3. قارچ‌کش طبیعی است

گیاه آویشن فعالیت قارچ‌کشی، حشره کشی و دافع حشرات دارد و به طور ویژه در برابر پروانه سفید کلم فعالیت می‌کند. آویشن موجب جذب شدن زنبور‌ها می‌شود. اسانس آویشن قرمز بر روی محصولات مبتلا به قارچ و باکتری، خاصیت درمانی و پیش‌گیری کننده دارد. این گیاه را می‌توانید در گلخانه‌ها پیدا کنید و ببینید که در قسمت‌های مختلف پخش شده‌اند تا موجب سلامتی دیگر گیاهان شوند.



در طول مرحله پس از برداشت، آویشن می‌تواند عمر میوه و سبزیجات را افزایش دهد. فعالیت یونی عصاره آویشن موجب نفوذ آن به دیواره سلولی میکروارگانیسم‌ها می‌شود و بدون آسیب به گیاه، آن‌ها را از بین می‌برد. این روش یکی از راه‌های غیر سمی برای درمان گیاهان و جلوگیری از آفات است.

علل و راه‌های درمان خشکی لب

علل و راه‌های درمان خشکی لب

886230

28 تیر 1398 - 09:50

3538 بازدید

وب‌سایت عصر ایران: مشکل خشکی لب ها، به ویژه در زمان‌هایی خاص، شرایطی بسیار شایع در جهان است. خشکی لب‌ها نه تنها آزار دهنده است، بلکه می‌تواند موجب درد و ناراحتی نیز شود. این شرایط به واسطه بروز ترک ها، قرمزی، خشکی و افزایش حساسیت به لمس و پوسته پوسته شدن پوست لب تعریف می‌شود.

شاید پرهیز از مواجهه با این شرایط دشوار به نظر برسد، اما به واقع این گونه نیست. با مد نظر قرار دادن یک سری نکته‌ها که به راحتی قابل انجام هستند می‌توان از خشکی لب‌ها پیشگیری کرد.



 احساس خشکی در لب‌ها ناراحت کننده است، اما شرایط زمانی وخیم می‌شود که علائم دیگر مانند ترک ها، پوسته پوسته شدن و درد نیز با این احساس همراه می‌شوند. عوامل بسیاری می‌توانند بر خشکی و ترک خوردن لب‌ها تاثیرگذار باشند. در ادامه با محرک‌های اصلی در این زمینه بیشتر آشنا می‌شویم.

کم آبی بدن

کم آبی بدن یکی از دلایل شایع خشکی لب‌ها محسوب می‌شود. لب‌ها همانند دیگر قسمت‌های پوست دارای غدد سباسه نیستند، از این رو، احتمال بیشتری دارد رطوبت از دست دهند. خشکی هوا، احتمال مواجهه با خشکی لب‌ها را افزایش می‌دهد. شما نباید برای تامین آب مورد نیاز بدن خود در انتظار بروز احساس تشنگی باشید. تشنگی از نشانه‌های پایانی کم آبی بدن محسوب می‌شود، از این رو، حداقل هشت لیوان آب در روز مصرف کنید تا از هیدارته نگه داشتن بدن اطمینان حاصل شود.

لیسیدن لب‌ها

افراد بسیاری عادت به لیسیدن مکرر لب‌های خود دارند که این کار می‌تواند موجب خشکی لب‌ها یا تشدید این شرایط شود. پوشش بزاق تنها برای چند ثانیه موثر است و با بخار شدن آب، خشکی لب‌ها بار دیگر ظاهر می‌شود. افزون بر این، زمانی که آب موجود در بزاق بخار می‌شود، لب‌ها رطوبت بیشتری از دست خواهند داد، از این رو، خشکی آن‌ها تشدید می‌شود.

فقدان محافظت

فقدان اقدامات محافظ و پیشگیرانه ممکن است دلیل خشکی لب‌های شما باشد. در موارد زیر، شما باید محافظت از لب‌های خود را جدی‌تر بگیرید:

آب و هوای سرد: باد سرد و خشک موجب خشکی و ترک خوردگی لب‌ها می‌شود. بر همین اساس، از لب‌ها خود در آب و هوای سرد محافظت کنید.

آب و هوای داغ: در تابستان، آب و هوای داغ و وزش باد خشک شرایطی شایع است. افزون بر این، عوامل دیگری مانند افزایش مواجهه با نور خورشید و مصرف نوشیدنی‌هایی که موجب کم آبی بدن می‌شوند، مانند نوشیدنی‌های دارای الکل و کافئین، احتمال خشکی لب‌ها را افزایش می‌دهند. بر همین اساس، در تابستان نیز به خوبی از لب‌ها خود محافظت کنید.

حضور طولانی مدت در فضای باز: مواجهه طولانی مدت با باد، سرما، و گرما، در کنار انجام فعالیت‌های ورزشی شدید می‌توانند احتمال خشکی لب‌ها را افزایش دهند. عدم محافظت کافی از لب‌ها در این شرایط بی تردید به خشکی شدید آن‌ها منجر خواهد شد.

محرک‌ها

برخی خمیردندان‌ها حاوی ماده‌ای محرک برای لب‌ها هستند که می‌تواند موجب خشکی آن‌ها شود. این ماده سدیم لوریل سولفات نام دارد. از خمیردندان‌های حاوی این ماده پرهیز کنید. برخی اسید میوه ها، به ویژه میوه‌های مرکبات، نیز می‌توانند موجب تحریک لب‌ها شوند. همچنین، سینامیت‌های مورد استفاده در برخی آدامس ها، شیرینی‌ها یا خمیردندان‌ها نیز می‌توانند لب‌ها را تحریک کنند. در این موارد، پیش از خرید به مواد تشکیل دهنده روی برچسب محصول توجه کنید.

آلرژی‌ها

برخی آلرژی‌ها ممکن است با خشکی لب‌ها همراه باشند که از آن جمله می‌توان به آلرژی به کبالت و نیکل اشاره کرد. گایازولن موجود در برخی خمیردندان‌ها یا پروپیل گالات یا فنیل سالیسیلات موجود در برخی رژ لب‌ها نیز می‌توانند موجب تحریک و آلرژی شوند. از خمیردندان‌ها و رژلب‌های حاوی این مواد پرهیز کنید. برخی مواد تشکیل دهنده غذایی، مانند رنگ‌های غذایی نیز می‌توانند موجب آلرژی و خشکی لب‌ها شوند. اگر درباره عامل بروز آلرژی مطمئن نیستید به پزشک مراجعه کنید.

نفس کشیدن از راه دهان

زمانی که از راه دهان تنفس می‌کنید، لب‌ها با هوای بیشتری در تماس هستند، از این رو، خشکی لب‌ها به راحتی رخ خواهد داد. برخی شرایط و بیماری‌ها مانند آپنه خواب، سینوزیت و سرماخوردگی ممکن است موجب تنفس از راه دهان شوند. در این موارد، برای بررسی دقیق شرایط و انتخاب روش درمان باید به پزشک مراجعه کنید.

دارو‌ها

برخی دارو‌های مورد استفاده برای درمان افسردگی، اضطراب، درد، آکنه شدید، سرماخوردگی و آلرژی‌های بینی اغلب به عنوان یک عارضه جانبی موجب خشکی لب‌ها می‌شوند. اگر درباره وقوع خشکی لب‌ها به واسطه مصرف دارو‌ها شک دارید، با پزشک خود در این زمینه مشورت کنید.

دلایل کمتر شایع

ممکن است مواردی که در بالا به آن‌ها اشاره شد، دلیل خشکی لب‌ها نباشند و این پرسش را با خود مطرح کنید که دلیل اصلی بروز خشکی لب‌ها چه چیزی است. دلایل دیگری نیز می‌توانند موجب خشکی لب‌ها شوند که شیوع کمتری دارند و از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• کمبود ویتامین B12
• کمبود نیاسین. موجب بروز ترک به ویژه در گوشه‌های دهان می‌شود.
• عفونت مخمری
• هایپرویتامینوز A
• دیابت
• برخی اختلالات خونی، مانند بیماری کاوازاکی
• سندرم شوگرن. یک بیماری خودایمنی که موجب علائم مختلف از جمله خشکی لب‌ها می‌شود.
• ماکروسیتوز. شرایطی که به واسطه افزایش اندازه سلول‌های خونی تعریف می‌شود.
• بیماری‌های منتقله از راه جنسی، مانند ایدز

نکاتی برای درمان خشکی لب‌ها

انتخاب درست محصولات مراقبت از لب

محصولی مناسب را برای لب‌ها خود انتخاب کنید. پیش از خرید بالم لب درباره وضعیت خود فکر کنید. اگر باید زمانی زیادی را در فضای باز سپری کنید، محصولی ضد آفتاب را انتخاب کنید. اگر مدتیست که با مشکل ترک خوردگی لب‌ها مواجه هستید، بالم لب حاوی کره کاکائو یا دیگر مواد مغذی را خریداری کنید. اگر لب‌های شما ظاهری ناسالم دارند، محصولاتی که می‌توانند شادابی و ظاهر سالم را به لب‌های شما بازگردانند را انتخاب کنید.



استفاده از یک دستگاه مرطوب کننده هوا هنگام شب

برای حفظ رطوبت هوا بین 30 تا 50 درصد هنگام شب می‌توانید از یک دستگاه مرطوب کننده هوا استفاده کنید که گزینه‌ای ایده آل برای فصل زمستان نیز محسوب می‌شود. از این طریق، شما رطوبت هوا را افزایش خواهید داد که می‌تواند از خشکی لب‌ها پیشگیری کند.

استفاده از یک لوسیون پوست

استفاده از یک لوسیون پوست به ایجاد یک لایه رطوبت کمک می‌کند، از این رو، می‌تواند در پیشگیری و درمان مشکل خشکی لب‌ها نقش داشته باشد. به طور خاص، لوسیون‌های پوست حاوی ویتامین E، روغن نارگیل و کره شیا گزینه‌های بهتری هستند.

پرهیز از برخی غذا‌ها

برای پیشگیری از خشکی لب‌ها بهتر است غذا‌های سرشار از اسید یا محرک‌های دیگر را مصرف نکنید. به عنوان مثال، گوجه فرنگی یک محصول بسیار اسیدی است، از این رو، اگر به طور مکرر با خشکی لب‌های خود مواجه می‌شوید از مصرف آن پرهیز کنید. از دیگر محرک‌های غذایی می‌توان به فلفل ها، پوست انبه و سس‌ها اشاره کرد که باید آن‌ها را از رژیم غذایی خود کنار بگذارید.